Het amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit
(1719)–Anoniem Amoureuze lusthof, of 't vervolg van Thirsis Minnewit, Het–
AuteursrechtvrijVoys: Wanneer de Zon in 't Morgen rood.
AG Maegde wie gy wezen meugt,
En wilt u nooit betrouwe,
Op Ionkmans die in haere Ieugt:
veel houden van de Vrouwen,
Want zy zijn vol van looze schijn,
En steken vol van boos fenijn,
Daer kan ik nu van spreken,
Dewijl een jonge losse quant, My 't
| |
[pagina 37]
| |
zoete Roosje heeft ontmant,
Veragt ik haer gebreken.
Hy zey dat hy my trouwen zou,
Als hy mijn Roos mogt plukken,
Maer nu laet hy my in den rou,
Spot met mijn ongelucken
O Maegdom denkt eens wat een zaek,
Ik liet hem speelen tot vermaek,
Maer 'k sal altijd gedenken,
Hoe schendig hy my heeft verleyd,
En my mijn Eer en Roos ontvreyd,
Want het mijn naem doet krenken.
Indien een Ionker na u vreyt,
Laet hem noyt zo verr' komen,
Dat u zoet Roosje schaden leyd,
Want 't doet u namaels schromen,
Mijn Vader heeft my wel gezegt,
Treed met Dorales in den Egt,
Maar ag! mijn zotte lusten,
Beminde looze Theodoor,
daar ik mijn Maegdom door verloor,
En die zyn vlamme blusten.
Cupied u Pyl die was te fel,
Want zy doet my nu treuren,
Want ik in 't zoete minnespel,
Bevond veel zoete geure,
Nu Vrysters die u Eer bemind,
Schout u van 't slimme Venus kind,
Want hy kan u zo schieten,
Al zyt gy sterker dan een Man,
Die alles overwinne kan,
Doet u dog trane vlieten.
O Iupiter beneemt de kragt,
van deze stoute Iongen,
Want hy quam nog voorleden nagt,
En maekten zulke sprongen,
Dat yder Minde die hem zag;
En maekte zo een groot gelag,
Dat ik moest stof verschaffen,
En wierp hem dus ter kamer uyt,
Want hy maekten zoo'n groot geluyt,
Dat ik hem braef ging straffen.
|
|