Amoreuse liedekens
(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Tant que vivray.
SChoon lief wat gaet ghy brouwen
Dat ghy my dus verlaet,
eylaes tsal my wel rouwen,
dat ick o maechdelijck saet,
ginc stellen al mijn betrouwen,
op u woordekens delicaet,
By Dalida de schoone,
mach ick u
| |
[pagina 123]
| |
ghelijcken wel,
die Sampson t heyr ydone,
Afsneet door vals opstel,
alsoo crijch ick nu loone,
van u seer quaet en fel,
Ick loofde samblant der ooghen,
Die ghy my Lief ginckt tooghen,
Een amoreus gebaar,
het dunckt my eenpaer
V woorden zijn gelogen,
Waer door ick ben bedroghen,
dees faute vinde ick waer,
Dus segh ick voor en naer,
Adieu schoon lief eerbaer.
Mijn liefde sal wel vercouwen,
al isse nu wat heet,
daer zijn meer schoone vrouwen,
Wijs eerbaer, en discreet,
Ick en sal u niet meer benouwen,
wie dattet sy lief of leet,
Wat leyter oock aen my bedreven,
daer zijnder veel schoonder certeyn,
mannen als Boomen verheven,
die noch leven int aertsche pleyn,
dat ghy my hebt begeven,
dat deed' ick was te cleyn,
dat gady lief verspreyen
Alsoo ick hoorde greyen,
van een yeghelijck int openbaer,
dat dunckt my een cleyn maer
Al gaedy die verbreyen, Ick wilder niet om schreyen,
Ick achtet niet een haer,
verkiest vry een aer,
adieu schoon lief eerbaer,
adieu o Roosken gepresen,
adieu daer mijn troost op stont,
adieu ick waer genesen,
met een Kusken aen u rooder mont,
adieu het moet nu wesen,
adieu en blijft ghesont,
adieu ick neem een keere,
nae u eere heb ick ghestaen,
adieu ick en comen niet weere,
Ic heb my mede beraen,
Ick denck daer zijnder meere,
die 'tpat hebben mede ghegaen,
meyndy dat ick sal treuren,
en t'hart van binnen scheuren,
van druck anghst en vaer,
om u lieveken eenpaer,
Neen tsal so niet gebeuren,
na een ander sal ick speuren,
ick denck om niet een haer,
Dus peynst ghy om een aer,
Adieu schoon lief eerbaer.
Prince.
Adieu ick maeck een eynde,
Ghenoech meuchdy verstaen,
van tgene ick u seynde,
O Princelijcke graen,
te voren ick om u siende,
Dit is nu al gedaen,
dit quam al door u wesen,
dat ghy een yder toont,
seer lieflijck gepresen,
Ick wasser mede ghehoont,
sy sullen doch by desen,
als ick worden gheloont,
met
| |
[pagina 124]
| |
loghens ginck sy my payen,
En oock twee ooren aen nayen,
ten viel my niet swaer,
ick wil den dach en jaer,
van u wel verscheyen
Ic sou om u niet schreyen,
noch maken groot misbaer,
Van u neem ick mijn verhaer,
Adieu schoon lief eerbaer.
|
|