Amoreuse liedekens

Een oudt Liedeken.
[Het waeyt een windeken coel uyt den Oosten]

HEt waeyt een windeken coel uyt den Oosten,
Hoe lustich staet het groene wout,
De Vogelkens singen, wie sal my troosten
Vrouwen ghepeyns is menichfout.

Ick wil my selver eens gaen vermeyden

Aldaer de liefste te woonen plach,
Ende dencken op den tijt voorleden,
Godt geve de liefste goeden dach,

Ic was een Klercxken, ic lach ter scholen

Den rechten wech hebb' ick gemist,
Schoone jonghe Vrouwen deden my dolen
Weder te keeren dat dunckt my best.

Dit heffe ick op, dat wil ick vaten,

Al om de alderliefste mijn,
Drinc ick my droncken, drinct ghy by maten
Dat u misquame daer waer my leet.

Noch weet ick een Liefken uytvercoren,

Daer waer ick alsoo geerne by,
Wat ick minne t'is al verlooren,
Krancken troost soo gheeftse my.

Al op een hoeck van deser straten,

Daer woont soo proper meysken fijn,
Daer sal ick noch een nacht by slapen,
Of Kraey en sal geen Vogel zijn.

Rijck Godt mocht ic den dach noch leven,

Dat sy my minde, ende ick haer niet,
Soo sou mijn Herteken in vreuchde leven,
Dat nu leyt in soo zwaer verdriet.

Nu is dat Lot op my ghevallen,

Daer ick een kanse af wachten moet,
Aylacen ick en heb geen troost met allen
Dan altijt druck en tegenspoet.