Amoreuse liedekens

Een out Liedeken.
[Het voer een Visscher visschen]

[p. 66]

 

HEt voer een Visscher visschen,

 

Soo verre aen gheenen Rhijn,

 

Hy en vant daer niet te Visschen,

 

Dan een hubsch Maechdekijn.

 

O Visscher seyde sy Visscher

 

Waert toe draecht ghy uwen moet,

 

Al tot der hubscher Deerne

 

Dat dunckt my wesen goet.

 

Och Visscher seyde sy visscher

 

Wat visch hebt ghy ghevaen

 

Soo verre aen geen groen Heyde

 

Daer is goet visschen te gaen.

 

Aen geen groene Heyde,

 

Daer leydt de coude Sneeu,

 

Daer vriesen mijn handen en voeten,

 

Mijn hooft doet my soo wee.

 

Vriesen u handen en voeten,

 

Doet u dat Hooft soo wee,

 

So gaet al in der stoven

 

Daer en vrieset nimermeer

 

Maer doen de loose Visscher

 

Al inder Stoven quaem,

 

Doen bestont hy haer te vraghen,

 

Nae haren ghetroude Man.

 

Wat hebdy my te vragen

 

Nae mijnen ghetroude Man,

 

Mijn Man is inder Kercken

 

Hy bidt Gods Heylighen an.

 

Is u Man al inder Kercken

 

Ofte inden coelen Wijn

 

Soo laet ons eten en drincken

 

Ende laet ons vrolick zijn.

 

Maer doen sy aten en droncken

 

Doen quam haer eygen Man,

 

Doen dachte den loosen Visscher

 

Hoe com ick nu daer van.

 

Dat Vrouken was behendich

 

Sy goot haer Vissop uyt,

 

Doen spranck den loosen Visscher

 

Ter hoogher venster uyt.