Amoreuse liedekens

Een oudt Liedeken.
[Gestadighe minne drage ick altijt]

GEstadighe minne drage ick altijt,
Dies lijdet mijn hert pijn,
Mocht ick noch zijn by haer verblijt,
Hoe volijck soude ick zijn,
Tot haer soude ick my keeren,
Geen ander lief begeeren,
Want sy is de alderliefste mijn.

Ist niet een druckelijck leven

Te derven die ick minne,
Ick hadder my toe begeven,
Ick en was niet dan een kint,
Ick dedet in korter uren,
Dat ick lange moet besueren,
Eylaes ick was verblint.

Doen ickse laest met oogen aensach,

Die mijn herteken heeft bevaen,
Doen was ick vrolijck nacht ende dagh
Ende nu ist al ghedaen,
Van haer ben ick ghescheyden,
Alle druck moet ick verbeyden,
Ick mach wel treurigh gaen.

Mijn schip is my ontdreven,

Mijnen ancker leyt niet vast,
Mijn Lief heeft my begeven,
Recht als een onwaert gast,
Eylaes 't is buyten mijnen schulden,
Nochtans moet ick my verdulden

[p. 51]

 

Al in mijn herteken ben ick geparst.

 

Die dit Liedeken heeft ghestelt

 

Dat was een Ruyter van droefheyt,

 

Sijn Lief is hem onthelt,

 

Haer leven woude sy met hem wagen,

 

Een vroom Lants-knecht is hy genaemt,

 

Hy hevet wel gesongen,

 

Van de alderliefste is hy gedrongen.