Amoreuse liedekens

[p. 38]

Een Oudt Liedeken.
[Een Ridder en een Meysken jonck]

EEn Ridder en een Meysken jonck
Op een Revierken dat sy saten,
Hoe stille dat het water stondt
Als sy van goeder minnen spraken.

Och seght my stout Ridder goet

Ick soude soo gaerne weten,
Waerom dattet Water soo stille staet
Als wy van goeder minnen spreken.

Dattet Water soo stille staet

Dat en gheeft my jae gheen vreemde,
Ick hebbe soo menighe jonghe Maecht
Ghebrocht in swaer ellende.

Hebdy soo menighen jonghe Maecht

Ghebrocht in swaer ellende,
Wacht u, wacht u, stout Ridder goet
Dat u God niet en schende.

Ick weet noch een soo hooghen Bergh

Boven alle Berghen is hy hooghe,
Die sal ick noch in dalen brenghen
Daerom is dat ick pooge.

Suldy mijn Vaders hooghen Bergh

Tot eenen dale brenghen,
Ick saghe u veel liever stout Ridder goet
By uwer Keelen hanghen.

Ick hadde noch veel liever

Dat u die Sonne beschene
Al onder 'thol van uwen voeten
Den bast al om u keele.

Dat meysken was jonck ende daer toe dom

Zy en wist niet wat sy seyde,
Doen sy in haer Liefs armen lach,
Doen was den Berch ter neder.

Och seght my soet Meysken jonck

Is nu mijn Keele ghehangen,
Nu is ws Vaders hooghen Bergh,
In eenen dale verganghen.

Och doen dat Meysken gewaer wert

Dat sy een Kindeken bleef draghen,
Zy ginck al voor den Ridder staen
Zy badt al om ghenade.

Genade sprack sy stout Ridder fijn

Ghenade mijnen lijve,
Ick was een goet Maechdekijn
Nu moet ick met uwen Kinde blyven.

Wat ghenade soude ick u doen

[p. 39]

 

Ghy zijt geen Keyserinne,

 

Ick mocht u mijn Schiltknecht gheven

 

Kost ick hem daer toe brenghen.

 

Uwen Schiltknecht en wil ick niet

 

Hy is my veel te snoode,

 

Al is mijn hooghen Berch ter neder

 

Ick hoop ghy sult hem noch wel hooghen.

 

Dat Meysken hadde een Broeder stout,

 

Hy was haer goet en getrouwe,

 

Als hy haer dede wel int aenschijn

 

Hy beweest oock al metter trouwen.

 

Och doen de Broeder ghewaere wert

 

Dat sy een kindeken bleef draghen,

 

Hy ginck al voor den Ridder staen

 

Hy badt hem mede om ghenaden.

 

God groet u seyd' hy stout Ridder vry

 

Stout Ridder vry van waerden,

 

Och die met uwen Kinde was bevaen

 

Die leyt hier doot ter aerden.

 

Och is sy doot dat schoone Wijf,

 

Die over schoone die ick beminne,

 

Soo en sal ick nu noch nimmermeer

 

Mijn grauwen Ros berijden.

 

Haelt mijn spere ende oock mijn Schilt

 

Mijn Zweert al aen mijn zijde,

 

Ick wil gaen rijden selve daer

 

Men vint der valsche bode veele.

 

Och doen hy op der heyden quam

 

Hy hoorde de Klocken klincken,

 

Hy hoorde wel aen der Klocken klanck

 

Dat sy inder aerde moeste sincken.

 

Hy nam zijnen bruynen Schilt

 

Hy worp hem opter aerden,

 

Light daer light daer goet bruynen Schilt

 

Van my en suldy niet ghedraghen werden.

 

Heft op uwen bruynen Schilt

 

Hanghet hem onder u zijde,

 

Al waer u Vader ende Moeder doot

 

Den rou moet ghy lijden.

 

Al waer mijn Vader ende Moeder doot

 

Ende mijn Broeders alle vijve,

 

Zoo en waer die rouwe niet alsoo groot

 

Als hy is van dese schoone Wijve.

 

Doen hy op dat Kerck-hof quam

 

Hy hoorde die Papen singhen,

 

Hy hoorde wel ander Papen sanck

[p. 40]

 

Dat sy Vigilien songhen.

 

Doen hy inde kercken tradt

 

Hy sach sijn Liefste staen in de bare,

 

Gedeckt met een baren-kleedt

 

Recht oft sy nu doot ware.

 

Hy hief op dat baren-kleedt

 

Hy sach haer kleyn Vingerken roeren,

 

Och doen loech haer rooden mont

 

Doen sy den Ridder voelde.

 

Staet op staet op mijn soete Lief

 

Wel overschoone Ionck-vrouwe,

 

Ick en sal u nu noch nimmermeer

 

Doen so grooten ontrouwe.

 

Wel op wel op mijn soete Lief

 

Mijn over schoone Ionck-vrouwe,

 

Al waert mijn Vader en Moeder leet,

 

Soo sal ick u tot eenen Wijve trouwen.

 

Al waert mijn Vader ende Moeder leet,

 

Ende mijn Broeders alle vyve,

 

Soo sal ick u houden tot mijn Bruyt

 

Ende trouwen tot een Wijve.