Die historie dat leven ende dat regiment des alre grootsten ende machtichsten coninc alexanders die heer was ende prince alle der werelt

¶ Hoe alexander den bracmannen weder om screef ¶ Capittel lxiij.

[fol. h3r]

VAn uwen seden hebben wi dicwijl gehoert, dat v leuen niet en is ghelijc dat ghemeenlic alle menschen leuen, soe dattet ons denct ongeloeflic te sijn ern dede dat wijt ghehoert hebben Hier om coninc didimus soe bid ic di dattu om onder lieften wille wilt ouerscriuen mit dinen brieuen oft ware is dat wi van di ghehoert hebben ende maket ons vroet of ghi leeft om exempel te gheven van uwen leuen Ende dit doet ons dat wi alsoe als wi v leuen horen dat wi ons daer in keeren mogen of ons alsoe geuallen mochte want leringhe is een vry dinc, ende wijsheit en scaet niet alsmense tot ghemene nutscap besicht ende ghebruuct Ghelijc datter een barnender kaerse niet en scaet al onsteket menre veel an diere kaerse daer die ander luden bi sien Want haer licht en wort des niet te mynre