Die historie dat leven ende dat regiment des alre grootsten ende machtichsten coninc alexanders die heer was ende prince alle der werelt

¶ Hoe der sonnen boem alexander die derde vraghe antwoerde Capittel lij.

DOe alexander ghegheten hadde, soe was hi harde naerstich om te tyde te comen voer den daghe ter sonnen boem om weder antwoerde te ontfaen dat hi begheerde te weten Ende hi ghinc ter mueren wert vanden bosch mit die drien die mit hem waren Ende doe si tot dese pape quamen vondense noch slapende, ende ouerdect mit huden bouen ende beneden onder, want die luden en hebben anders gheen slapelakens Ende bi hem lach een harde korts op een tafel van

[fol. f8r]

balsame ghemaect die hem des auons ghebleuen was Ende daer bi lach een mes van yuorie, want daer int lant en vintmen gheen yser noch loet, mer daer is alte veel gouts Noch die luden en beseghen daer gheen laken Ende die paep stont op, ende ghinc mit hem binnen Ende alexander ghinc staen voer den sonnen boem ende aenbeden Ende hi peynsde wie hem doden soude, ende wat sijnre moeder olymphias ende sijnre suster vallen soude Als dese sonne began te rysen, soe antwoerde hem den sonnen boem aldus in gryex Alexander seiden wi di dien verrader die di ter doot brenghen sel, soe selste hem doden, ende also soudeste dat dinc verdriuen dat ymmer ghescien moet Want ouer een iaer ende ix. maenden selstu seker steruen te babilonien inder poert Mer men en sel di dijn lijf niet nemen myt yser noch mit stael noch mit mottael noch mit suluer noch mit goude, Want du selste mit fenijnt vergheuen worden Olymphias sel een iammerliken doot steruen, ende men selse onbegrauen laten, om datse die beesten ende die voghelen eten sellen Dijn suster sel langhe in groter eren bliuen, al en salse niet langhe leuen Du selste alle die werelt

[fol. f8v]

onder di hebben als een aertsche heer Nv maect di hene ende ruum onsen bosch ende en vraget ons niet meer ende vaer haestelic ter poert faciaten wert daer porrus ende dijn heer dy wacht Die paep seide v hant gheslach ende v gheween vertoernt god sere ende die heyligen bome Heer coninc ruumt haestelic den bosch Veel luden twiuelen wie dese antwoerde gaf want die boemen en spreken niet Sulke luden seggen dattet een gods enghel was Ander willen seggen dattet die duuel was mer dat en waen ic niet, want die duuel en mach alle ghepeynse vanden menschen niet weten noch hi en mach niet seker weten wat datter ghescien sel Ende al seit die duuel somtijt waer, nochtan veynst hi dicke loghen, mer om dat dese stemme seide al dat waer was sonder faut, soe houde ic dat si van goods weghen quam