Die historie dat leven ende dat regiment des alre grootsten ende machtichsten coninc alexanders die heer was ende prince alle der werelt

¶ Hoe alexander porrius eysche te campe Capittel xl.

BInnen deser tijt beriet hem alexander dat hi porrius beroepen soude te campe ende hi ontboet porrius dattet gheen eer en waer dat lantsheren soe seer haer heer auenturen souden Ende hi ontboet hem dat hi teghen hem te campe quaem man teghen man, ende wie verwonnen bleue sijn heer

[fol. e4r]

bleue mede verwonnen ende soude onderdaen worden den ghenen dien verwonne Porrius was harde blide van deser nyemaeren ende nam den campe teghen alexander te vechten, want hi mercte inden strijt dat alexander mer vier cubitus lanc en was, want hi was vijf cubitus lanc oec groet ende starc Dus ontfinc porrius den camp te vechten teghen alexander, hi verwonne die mochte Hier en binnen clede ende onteykende hem alexander ende voer inden burch daer porrius lach, ende gheliet hem of hi copen woude wijn ende vleysch Ende doe hi voer porrius quam soe vraechde hem porrius wat alexander dede ende hoe out dat hi waer van iaren Alexander antwoerde hier op ende seide onse coninc hout hem als een ionc man plecht, want hi sit in sijn tente biden viere soe hi ghewoen is ende wermt hem Doe wort porrius seer blide om dat hi teghen een oude man vechten soude, want hi was ionc ende seer veruaert ende hi antwoerde wat waent alexander ende waer hout hi ons voerwaer om en merct hi sine outheit niet Alexander antwoerde weder, heer ic ben een maet ridder soe dat ic ten nausten niet en weet wat alexander doet Ende porrus wort doe

[fol. e4v]

te rade dat hi doe alexander enen brief gaf daer groet ghedreych in stont ghescreuen ende hi gheloefde hem groet goet op dat hi dien brief alexander gaue Ende doe swoer alexander selue dat alexander dien brief sien soude al watter nae quame Ende aldus voer hi weder tot sinen heer wert Daer nae als dese twee coninghen inden campt vergaderden ende si vochten, soe was men langhe in twiuel in beyde den heren, welke dat scoenste hadde, mer alexander was wel op sijn hoede Ende daer porrius mit auentuer op sijn volc sien soude, soe stac hem alexander mitten swaerde dat hi hem op gheuen most tot alexanders wille, want hi stacken een grote wonde Doe dit dat volc van indien sach, soe scoten si op alexander om dit te wreken, mer alexander bat hem dat sine wouden horen een luttel spreken. Ende doe verwanse alexander mit scone redenen ende woerden soe dat sine ouer haren heer ontfinghen ende si bleuen hem onderdanich