Die historie dat leven ende dat regiment des alre grootsten ende machtichsten coninc alexanders die heer was ende prince alle der werelt

¶ Vander poerten van caspien Ca. xxxiiij

NV wil alexander trecken ter poerten van caspien Solinus scrijft hoe danich dat dese poerten sijn, hi seit tis een enghe bat ghehouden in den roeken ende is viij. mylen lanc ende soe enghe dat daer nauwe een waghen doer liden soude In beyden siden van desen weghe sijn die roedschen alte hoghe daer hi wt ghehouwet is Ende die roedschen tranen

[fol. d8r]

altoes van sout aderen Ende die uerscheit verhart daer ende wort glat oft een ijs waer, so dat die wech so quaet is ende so nauwe te gaen dats nyemant en soude moghen ghelouen Ende alsmen ten eynde van dese wege coemt, so leyt an beyden siden van desen weghe wel viertien milen lanc sant Ende daer binnen en vint men gheen versceit, ende als men ten eynde vanden gate comt, so comen daer soe veel serpenten gheronnen, datter nauwe yemant mitten liue ontgaen mach ten waer inden wynter Ende doe alexander vernam datmen anders erghent liden en conde tot deser poerten van caspien soe vergaderde hi sijn ridders om dat hi ondervinden woude wie darius ter doot gebrocht hadde