Dat .vij. capitel. Vanden tweeden kersten Brabone
BRabone Brabons sone die tweede prince in Brabant began, als men screef .iiij.C.lix. ende hi regneerde lx. iaren ende woonde ooc te Landen in sijn vaders stadt. Jn sinen tijde leefde Pharamont der Francken coninc, die heyden sijnde een wijs coninc was, want hi dede bi vergaderinge van wise mannen maken veele rechten ende goede ordinancien om tvolc te regeren in payse ende iusticien Ende also hi .xi. iaer hadt geregneert, so liet hi na hem een sone gheheten Clodius die alte machtigen coninc wert, want hi wan tlant van Dueringen, twelc die coningen van Agrippinen van Julius cesars tide hadden beseten Ende hi destrueerde tconincrijcke van Agrippinen, ende hi wan al tlant van den Rijn tot Doornijck ende Camerijck toe, daer hi veel Romeinen versloech, ende tlant tusschen den Rijn ende der Schelt. Ende hoe wel dat dye Brabantsche princen tlant van Brabant weder cregen vanden Franschen coninc dyen si dienden in striden haer lant daer af houdende Nochtan bleuen si onterft vanden marcgraefscap des heilich rijcx, tot dat hertoge Angijs sinte Arnouts sone troude sinte Beggen hertoginne van brabant also hier na verclaert sal werden. Die voorscreuen coninc Clodius regneerde xviij. iaer ende hi liet gheen sone achter mer een sijn neue van sinen gheslachte wert coninc na hem geheeten, Meroueus die regneerde x. iaren ende hi wan eenen sone gheheten Hildricus, ende die wan Clodoueum den mogende coninc van vrancrijcke. Ende dit was al in Brabons des tweeden princen tijde. Jn desen tide so leefde sinte Remigius eertsbisscop van Riemen, die geheylicht was in zijn moeder lichaem die namaels doopte den coninc Clodoueum so hier na verclaert is
Jn desen tide regneerde coninc Artur die mogende coninc van groot Britanien, dats Engelant. etcetera. een vanden ix. besten, die in sijn schilt voerde tbeelt van onser vrouwen Met sijnen sweerde dode hi selue .cccc. ende .lx. mannen. Hi vermeerde seer tkersten geloue ende beschudde die heylige kercke. Veel conincrijcken ende landen waren hem onderdanich. Ten lesten wert hi in een strijt verloren ende noyt en wistmen waer hi bleef