Van Brabant die excellente cronike

Dat .xiij. capitel. Van sinte Landraden abdisse

AChtervolgende onse materie so werdt hier verclaert die historie vander heyliger abdissen sinte Landraden, die welck eenen heilighen broeder hadde, te weten sinte Remigius eertsbisschop van Ruwaen, ende waren beyde kinder van hertoge Karel maerteel. Van haer leestmen datse een beelde der duechden was ende dat si was gebenedijt in haer moeders lichaem, eer si gheboren was. Ende van ioncx op so begeerde si gode almachtich in reynicheden te dienen. Ende tot huweliken state vermaent sijnde so en wilde si dat gheensins consenteren

Daer na alle aertsche dinghen versmadende vercoos si in een cleen plaetse gode te dienen bi water ende broot leuende ende een haren cleet droech si aen hair lichaem. Grote goedertierenheit ende ontfermherticheit bewees si den armen hem te eeten gheuende ende haer voeten wasschende Ende seer ootmoedelic was si ghecleet als de alder minste van haren dienstmaechden Veele arbeyde si om ledicheyt te scuwen ende wakede lange in haren ghebeden ende contemplacien. Maer want dese heylige maget bouen al begheerde na te volghen die heylige heremiten ende in eenuoudicheden gode te dienen, so rekende si al cleyn datse dede, begerende hare seluen ende alle die werelt te verlochenen ende te laten. Ende soe ghinc si tegen den wille van harer familien tot eenre wilder contreyen gheheten Beluwe daer wilde dieren woonden ende maecte daer een cleyn cluysken daer sy in woonde. Op een tijt gebuerdet dat een herder die beesten daer omtrent hoede, die opten auont verdoolde bi den wille gods, so dat hi des nachts daer bliuende ende wakende vanden hemelschen lichte verlicht wert. Ende hi sach daer ouer een plecke die al vol bremen ende doornen was, een hemelsche lichte claerlick schinende ende daer na hoorde

[fol. 15v]

hi der engelen sanck seer soetelic ludende, alle eertsche melodyen bouen gaende. Daer na alst dach was so ghinc hi tot sinte Landraden ende gaf haer te kennen dit voorscreuen mirakel. Doen ghinc si haer bereyden met vasten ende gebeden teghen den aenstaenden nacht Ende met eenen deuoten priester gheheten Sigemarius haer beradende so ginc se met hem ende metten seluen hardere ter voorseyder plecken, ende al wast winter nochtans so ghincse barvoets

Daer comende viel si neder in hair deuocie ende stortede seer veel tranen. Doe scheen daer tlicht des hemels seer clairlic, ende der enghelen melodye wert daer ghehoort. Ende daer na so visiteerde si altijt dye selue plaetse doende haer ghebet met deuocien

Dus staende daer totter middernacht in hoger contemplacien soe werdt den hemel gheopent ende daer quam neder ghedaelt een wonderlic schoon cruce vallende op een steen die daer lach Ende als dat morwe wasse den zegel ontfangende is so verthoont noch den herden steen de inprintinge des selfs cruces Ende doen sprac die engel gods tot haer. Neemt o Landrada van uwen onsterfliken brudegom dit teeken der liefden twelc hi di bi mi seyndet wten hemele die daer inden cruce bitterlic steruende alle dingen hermaect heeft Bi deser beschermenissen so en sullen in deser plaetsen niet hinderen die bose geeste honger sterfte oft tempeesten. Soe wert sinte Landrada des seer verblijt ende selue so began si die plecke te bereyden, die dornen ende bremen wt te trecken ende daer een kercke te stichten ter eeren vander glorioser moeder gods Maria daer si seluer dat fondament leyde ende ooc den outaer die noch duert Ende als die kercke volbracht was so dede syse consacreren ende werdt een heylich clooster. So quamen daer veele deuoote maechden ende weduwen hair begeuende om gode te dienen in heylicheyt des leuens Ende dese plaetse heet voort aen Besilia, dat is Belzen ende heet noch monsterbelze So wert dese heylige plaetse gheuisiteert ende ooc van grote eedelen personen.

Op een tijt quam daer om sijn ghebet te spreken die grote coninc Karel comende vander iacht ende besocht sijn moeye sinte Landrada. Ende als hi sijn auontmael doen soude so wert hem geseit datter een wilde berinne die iongen had inder porten comen was om yemant te verslinden so dat die ionffrouwen veruaert sijnde tot haren cellen vloeden. Sinte Landrada onueruaert sijnde nam een groot hout in haer hant ende gaf dat den coninc Die welck ghezegent metten teeken des heyligen cruces sijnde niet en vloot vander felre beesten tot heur waert comende, mer hi ginc tegen haer ende versloechse met eenen slaghe Doe heet hem sinte Landrada grote Kaerle ende sijn ridders des ghelijcx

Ende also daer bi sinte Landraden ooc woende de schone ende eedel maget sinte Amelberge soe behaechde si den coninc alsoe dat hi op haer verliefde als hijse sach. Van welcker materien int naeste capittel gheseyt sal worden.

Jc come weder tot sinte Landraden die naemaels in groter siecten viel Ende als die heylige maechden stonden omtrent haer so voorseyde dese hem die vre hairs doots, twelck also geviel, te we

[fol. 16r]

ten opten sesten dach van Julio Ende tot gode gereyst sijnde so vertoondese hair den heiligen bisscop van Ludick seggende datse wilde begrauen zijn na tbewijs eens cruces twelc si hem thoonde inden hemel Hi aenmercte dat seer neerstelic ende doe ghinc hi te Belzen. Ende daer comende vant hi tvolc becommert om sinte landraden te begrauen inder kercken. Sijn gebet gedaen sijnde sprac hi totten volcke ende gaf hem te kennen die openbaringe die hem gedaen was. Dit horende werden si murmurerende op den bisscop, want sinte Landrada de kercke ghesticht hadde ende die hylige vergaderinge gemaect hadde ende veele schone teekenen daer ghedaen hadt, ende dat geen gelooflic visioen en was, dat sise verliesen souden doot sijnde die si in haer leuen ghehouden hadden

Op dese ende veel ander woorden so antwoorde die bisscop, datmen gode meer moet ghehoorsaem sijn dan den menschen Want seyde hi, ick ben seker dat niet verandert en sal werden dat god gheordineert heeft also gheef ick mi tot uwen wille. Also wert dan die heylige maget begrauen na den wille des volcx. Ende die bisscop vastede ende dede sijn gebet tot gode. Na den derden dach seyde hi weder totten volc, dattet tijt was te besuecken de bedudenisse sijns voorseyden visioens Ende hi seyde datse haren oogen ghelouen souden ende dat graf op deden om alle twifel neder te legghen Doe ghinghen si alle ten graue ende deden dat open , ende si en vonden daer noch lichaem noch kiste, waer af si seer verwondert ende bescaemt waren. Die heylige bisschop troostese als sijn kinderen ende vermaendese met hem te gaen om te besoeken gods werck. Soe volchden si hem na ende quamen ter plecken daer sinte Lambrecht bi den heyligen Landoaldus eertspriester op ghehouden ende gheleert was Daer wert ghesien dat teeken des cruces. Ende alsmen deerde op groef so vantmen sinte Landraden lichaem der bequamelic leggende, also dat gheen twijfele is ten was vanden engel gods al daer gebracht. Dies si gode loofen eerende die heylighe maghet.

Daer nae bestorte god almachtich die plaetse metten gauen sijnder goedertierenheyt, want veel wonderliker tekenen gheschieden daer van blinden die siende werden. Sonderlinghe so was daer een man die langhe tijt sijn ghesichte verloren hadde, horende vanden volcke die grote wonderlijcke miraculen die god doende was door sijn heylige vriendinne sinte Landraden. So dachte hi ooc haer graf te versoeken met groter deuocien. Als hi daer gheleit was ende sijn gebet ghedaen hadde, so wert hi ter stont siende veel claerliker dan hi te voren oyt ghedaen hadde, waer af hi gode ende der heyliger Landraden seer dancte ende loofde Desghelijcx die watersuchtige ende iychtige menschen, croepele ende alderhande siecke menschen van wat siecten of hoe danich datse waren vercregen ghesontheyt. Veel waer daer aff te scriuen, mer om dat hier te lanc soude sijn te vertellen alle dye miraculen soe wert van mi hier achter ghelaten want het verdrietlic is den menschen langhe op een materie te bliuene hoe goet datse ooc is Want men gemeen-

[fol. 16v]

liken seyt Coener maect verledinghe Hier om so wil ick nv swigen vander heyliger abdissen sinte Landrada