Een Aemstelredams amoureus lietboeck(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Een out Liedeken, Op die wijse: Rijck God wie sal ick claghen. Ryck God hoe mach dat wesen, Dat ic dus droeuich bin, Ick hadde een wt ghelesen, So vast in mijnen sin, Ick en can haer niet vergheten, Hoe seer dat icx my pijn // Wat wil ick my vermeten, Druck moet my eygen zijn. Schoon lief ic sout v vraghen // Woudyt in duechden verstaen // Sal ick noch langher iaghen // [pagina 138] [p. 138] Eer ick sal connen ghevaen, Ick hebbe v wtuercoren // Al in dat harte mijn, Segt my salt zijn verloren, Druck moet mijn eyghen zijn. Gheselle wel lieuen Gheselle, Segt my tot deser tijt // Hoe dorst ghy my vertellen // Dat ghy in drucke zijt Al heb dy my wtuercoren // Wat weet ick uwen gront // Mach v wat goets ghebueren Weest heusch in uwen mont Schoon Lief const ick vercrijghen, Van v een troostelick woort Mijn kniekens soude ic buygen Voor v alst wel behoort, Seer stille soude ick dragen Al in dat harte mijn, Wat batet dat ick claghe Druck moet mijn eyghen zijn. Gesellen ghy zijt seer schoon van woorden Bedroch is v gheleert Ghelijck den wint van Noorden Zijt ghy van my ghekeert Men mach v niet betrouwen Dat segghe ick v goet ront Begheerdy wil van Vrouwen, Sijt heusch in uwen mont. Schoon Lief wilt goetlick wesen Antwoort my niet so fel, Ick heb dicwils horen lesen // Dat twee liefkens namaels maken spel // Ick hope den tijt sal keeren, Al schiet ghy v fenijn // Nochtans wil ic v eeren // Al soude druck mijn eyghen zijn. Gheselle ghy sout v schamen Dat ghy my dus dick vermaent Ghy gaet al deur die Bramen, Den wech is onghebaent Dat ghy beghin te treden Och wiste ick uwen gront Ick waer noch bet te vreden, Waerdy huesch in uwen Mont. Schoon Lief laet v ghedencken, So menigen swaren sucht, Wat ick v plach te schencken // En al wt goeder ducht, Ter straten ende ter Kercken, Als ick sach v blijde anschijn [pagina 139] [p. 139] Hebdy niet willen mercken Druck moet mijn eyghen zijn. Gheselle v soete woorden, Die gaen int Harte mijn Maer oft also ghebeurde, Dat water worde Wijn Ende dat ghy mijn Minne cost crijghen, Waer v dat niet en vont Soudy wel connen swijghen, Ende huesch zijn in uwen Mont. Och ia ick reyn vrouwelick wesen, Van v heb ickt gheleert So waer mijn druck ghenesen, Want ghy op my begheert, Och mocht my dat volcomen, V lieflick blijde aenschijn En derfick my niet beroemen. Druck moet mijn eyghen zijn. Gheselle laet v niet verlanghen, Leeft voort op goeder troost Men leyt so menighen ghevanghen Die namaels wort verlost Meest huesch tot allen tijden. Ey maeckt dat niemant cont, Trou suldy aen my vinden Sijt heusch in uwen Mont. Ick dancke v Venus minne, Van uwer deuchden groot Godt laet my loon aen vinden, Helpt my wt deser noot, V vriendelick aenschouwen Doet mijnder Harten pijn, O reyn natuer van Vrouwen, Laet v vreucht mijn eyghen zijn. Gheselle wilt vreucht bedrijuen, Al nu tot deser tijt Ick wil v vreucht toeschrijuen, Mijn hart hebdy verblijt Al met vrou Venus strale, Hebdy mijn herte doortwont V eyghen ben ick altemale Weest heusch in uwen Mont. Vrouwen eere mach ick wel schrijuen Wat mach my aen ghaen [pagina 140] [p. 140] Een Bloem bouen alle wijuen Die heeft my troost ghedaen Mijn trouwe is my gheloont, Vaert wech mijnder harten pijn Mijn druck derff mijn niet rouwen Vreucht sal mijn eyghen zijn. Ter eeren van alle vrouwen, So is dit Liedt ghemaeckt Men loont so dick met trouwen, Daerom ist dat wel betaemt Men mach wel eer bewijsen, Schoon Vrouwen op elck termijn Cost ick troost van haer crijghen Druck soude vergheten zijn. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij