Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een Liedeken, op de wijse, alst begint.

Onder een prieel vol ruyckende Rosen
Ben ic met mijn Lief spanceren gegaen
Daer hebben wy gelegen een langhe pose
Also ick v hier afdoen vermaen,
Also ick heb verstaen,
Ende zy is wech ghegaen
Ick verhoor wel an haer woorden,
Sonder adieu is mijn lief wech gegaen.

Om te vercrijghen also soeten waer,
Ende te verheugen dat Jonghe harte mijn,
Wy laghen malcander also naer
Dattet niet nader en mochte zijn
Also ick heb verstaen,
En sy is wech ghegaen
Ick verhoor wel an haer woorden,
Sonder adieu.      etc.

Ick heb al den langhen nacht ghelegen
Voor die Poorte van mijnen Vaer
Ende hebbe daer also stille ghesweghen,
Want wy maeckten gheen misbaer
Also ic heb verstaen,
En zy is wech gegaen

[p. 134]

 

Ick verhoor wel aen haer woorden,

 

Sonder adieu.      etc.

 

 

 

Och fiere Nachtegale wel cleyn vogelkijn

 

soudi niet willen der minnen bootschap dragen

 

Ende wi sullen by den anderen also vrolick zijn

 

Ghelijck als wy te doen plaghen

 

Also ick heb verstaen,

 

Ende zy is wech ghegaen

 

Ick verhoor wel aen haer woorden,

 

Sonder adieu.      etc.

 

 

 

Mijn vader ende mijn moeder hebben my verboden

 

Om te spreken tegen mijn lief,

 

Nu hebben wy malcanderen gevonden,

 

door het schrijuen van eenen brieff //

 

Also ick heb verstaen

 

En zy is wech gegaen //

 

Ic verhoor wel an haer woorden,

 

Sonder adieu.      etc.

 

 

 

Duysent marck siluers root van goude

 

Gaf hy zijn Lieueken in haer hant,

 

Om dat hy vertrecken soude //

 

Met zijn lieueken nae het ouerlant,

 

Also ick hebbe verstaen,

 

Ende zy is wech gegaen.

 

Ic verhoor wel aen haer woorden,

 

Sonder adieu.      etc.

 

 

 

En ist niet wel een bitter scheyden,

 

daer gelieuekens scheyden sonder adieu //

 

Hadde my den tijt noch mogen verbeyden,

 

Ons vruechde waer al vro op een nieu,

 

Maer als ick heb verstaen

 

En zy is wech ghegaen,

 

Ick verhoor wel aen haer woorden,

 

Sonder adieu is zy van my ghegaen.