Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Vande Coninginne van Denemerken, Op de wijse: Hoort hoe Jesus na galileen.

O Radt van Auontueren
Hoe wonderlick draeyt v Spille,
Den eenen moet ongheluck ghebueren
Den ander heeft so wel zijnen wille,
Van die Coninginne van Denemercken,
Isabelle dat vrouwelic graen, de clachte die zy dede,
Godt verleent haer die eewighe vrede,
Dat suldy hier na verstaen.

O Coninck van Denemercken,
Mijn man mijn heere reyn, Godt wil v in deuchden stercken,
Ende alle mijn kinderkens cleyn,
Nu moet ick van v scheyden
En laet v in eenen soberen staet,
God willet hem vergheuen
Die ons hebben verdreuen,
Oft daer toe gaf den eersten raet.

Mijn Broeders zijn verheuen //
Ende mijn susters in staten groot,
Eylaes wy zijn verdreuen,
Ende ligghen hier in groter noot,
O Heeren ende Prelaten,
Diemen hier met ooghen aensiet
Comt toch alle mijn kinderkens te baten
Dat ickse nv moet laten,
Dat is my een groot verdriet.

De Coninck sprac met wenende ooghen
O eedel vrouwe en zijt niet versaecht,
Hoe salt mijn harte gedogen,
Dat ghy dus deerlick claecht,
Die kinderen sullen wel gheraken //
Die Keyser wort haer onderstant,
Ick hoope ick salt so maken
Gods gratie sal met ons waken
Dat ick sal comen in mijn lant.

Adieu vrou Janne lieue Moeder
God behoedet v voor teghenspoet //

[p. 133]

 

Ende v Kaerle lieue broeder,

 

Dat eedel Keyserlick bloet,

 

hadde ick tegen v mogen spreken

 

Maer ick moet sterue die doot //

 

Ende claghen v mijn gebreken //

 

Dat mijn kinderen niet worden versteken,

 

So waer mijn steruen gheen noot.

 

 

 

Adieu Hartoghe van Oostenrijcke

 

Dom Ferdinandus Broeder goet

 

Ende Leomora diergelijcke,

 

Godt behoede v voor teghenspoet //

 

Ende Katerina suster reyne //

 

Die ick noyt en heb ghesien

 

Adieu mijn kinderkens cleyne

 

Adieu mijn Vrienden alle ghemeyne

 

Adieu mijn man Coninclick engien

 

 

 

Dit heeft die Coninginne ghesproken

 

Te Swynaerde alst is bekent,

 

Daer haer Harte is ghebroken

 

Den Coninck daer zijnde present,

 

Den xix. Januario tghewaghen

 

MC.xxv. besneuen, Hy machse wel beclaghen,

 

Ende in zijn Harte draghen

 

Also langhe als hy mach leuen.