Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een nieu Amoreus Liedeken.

Met Venus geschut ben ic doorschoten
Van een die alderliefste mijn,
Haer claer aenschijn dat heeft deurwont,
Mijns hartsen gront, schoon roder mont
Tot alder stont, so lijde ick pijn.

O Cupido, Godt van der minnen,
Wilt ghy my noch in staden staen
Ick ben ghevaen, in Venus net
So vast ghesedt
Ick en cans ontrijden noch niet ontgaen.

Ick bemin so seer dat alderliefste greyn
Haer handekens teer, haer vingerkens cleyn
In Venus pleyn, spant zy die croon
Dat Vrouken schoon, vijf duysent doon
Crijch ick te loon, van harten certeyn.

Princesse troost my mijn alderliefste kersouwe
So waer mijn jonge hert gesont
Tot alder stont, oock verheucht
Met uwer deucht, troost my ghy meucht
Met uwer deucht, v vrientschap iont

Prince ghi zijt mijn alderliefste princesse
Als my van v mach troost ghebeuren
Nacht en dach ben ick verblijt,
Tot alder tijt, verduldich lijdt
Al worden wy benijt, maect geen geclach.