Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een nieu Liedeken, Op die wijse: De Coninc sal hem verblijden.

Mijn sinnekens zijn my doort toghen
Van een so schoonen Jonckvrou fijn
Sy doet my pijne dooghen,
Sy is die alderliefste mijn
Om haer so wil ick waghen,
Mijn Lijf ende al mijn ghoet
Mijn Lijf ende al mijn ghoet,
Ende laten vrienden en maghen
Ende schencken haer mijns hartsen bloet.

Die Liefste mach ick wel schryuen
Door v Vrouwelick beelde schoon
Want bouen alle Wijuen,
Spant zy int harte der minnen croon
Sy staet in mijn behaghen,
Op haer so rust mijn moet
Op haer so rust mijn moet
Dus wil ick haer mijn liefde draghen
Ende schencken haer mijns hartsen bloet.

Twijfel gheeft my veel nopen
Angst ende suchten is my by
Nae haer staet alle mijn hopen,
Des ick moet zijn van Harten bly
Mijn sinnekens nae haer iaghen
Die my dick suchte doet, Die my dick      etc.
Al soude my druck noch plaghen
Ic moet haer schencken mijns hartsen bloet.

Venus v strael van Minnen
Heeft mijn Harte so seer doorwont
Ick blijue ghequetst van binnen,
Doort deruen mijns liefkens roder mont,
Nv en tot allen daghen,
Wort zy van my ghegroet,
Wort zy van my ghegroet,
Om haer so moet ick claghen
En schencken haer mijns hartsen bloet.

Princesse melodieuse,

[p. 120]

 

Schenckt uwen dienaer Medecijn

 

Bouen alle schoon amoreuse,

 

Suldy int harte die liefste zijn

 

Al legghen die nyders laghen,

 

Hout my in v behoet

 

Hout my in v behoet,

 

Ende wilt my niet verjaghen

 

Ick sal v schencken mijns hartsen bloet.