Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een nieu Liedeken, Op die wijse: Bedroefde harteken.

Myn oochkens wenen
Mijn hart moet suchten,
Dus moet ic clagen mijn swaer verdriet,
Mijn liefste Lieueken, wil van my vluchten
Wist ick waerom ick en treurde niet.

Wist ick waerom t'was mijn begheren
Dat zy op my dus is ghestoort
Sy ghelooft qua tonghen
Het mach my wel deren
Die niet en soecken dan discoort.

Ick bemin haer seere en zy my mede,
Ter werlt en wasser noyt lieuer paer
Wy en hadden noyt twist,
Maer altijt vrede
Och bitter scheyden ghy valt my swaer.

In vreemde Landen moet ic gaen reysen
Met grote droefheyt dolen altijt
Sult ghy schoon lief, daer niet eens om peynsen
Dat ghy daer af een oorsaeck zijt

Reale mondeken wilt ghy my verlaten
So moet verdwijnen mijns hartsen bloet

[p. 115]

 

Wilt ghy v lieueken niet comen te baten,

 

Noyt meerder droefheyt en tegenspoet.

 

 

 

Had ick die Appel van roder Goude

 

Die Paris Venus schonc voor een present

 

Ick schonckse mijn Lieueken die schoonste vrouwe,

 

Die daer oyt was onder t'shemels tent.

 

 

 

Bedroeft mach ick wel zijn van sinnen

 

Beclaghen mach ick wel mijn misval,

 

Die ick met mijnder harten beminnen

 

Dat daer een ander by rusten sal.

 

 

 

Hoe sullen mijn oochskens dat anschouwen

 

Wat groter droefheit sal mijn hart ontfaen

 

Als daer een ander mijn lief sal trouwen,

 

En met haer wt vermaeyen ghaen.

 

 

 

Hoe can zy my nu dus vergeten,

 

Daer wy malcanderen so hebben geeert

 

Ic mach wel seggen dat vrouwen gedachten

 

Wanckelbaer zijn, en haest verkeert.

 

 

 

Mocht ick v Lieueken noch seluer eens spreken,

 

Dat ghy mocht hooren mijn clagen groot,

 

Mijn ioncharteken sal moeten breecken

 

Dat ghy v lieueken dit lijden aendoet.

 

 

 

Ick bidt v Lieueken met smeeckender tranen,

 

V oochskens wilt doch op my slaen

 

Den douw der liefden laet op my dalen,

 

Ick sal mijn beteren Lief heb ick misdaen.

 

 

 

Nu is mijn arbeyt doch al verlooren

 

Mijn singhen, mijn springhen nacht ende dach,

 

Sy heeft een ander lief wtvercoren,

 

Daer ick my luttel op hadde ghewacht.

 

 

 

Op hoope moet ick nv ghaen leuen

 

Ick ben eylaes een onwaert gast,

 

Al was my dit van te vooren gheschreuen

 

Ic betroude haer woordekens veel te vast.

 

 

 

Adieu Princesse wtuercooren,

 

Adieu die schoonste die liefste mijn

 

Het is my een droeuich ding om te hooren

 

Dat wy twe ghescheyden moeten zijn.