Een Aemstelredams amoureus lietboeck
(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck–
Auteursrechtvrij
[pagina 116]
| |
Met recht mach ick wel claghen
Ick cant niet langher verdraghen,
Het leyt dat my is gheschiet
Sy plach my eens te vraghen
Schoon Lief willen wy gaen iaghen
Int bosch der minnen vliet.
Sy heeft mijn hart doorschooten
Met liefden ouergoten
Al deur haer aenschijn claer,
Had ick van haer ghenoten
Ten hadde my niet verdroten
Maer neen ick niet voorwaer.
Ick heb die winter stranghe
Gheleghen in haer bedwanghe
Duer Cupido stralen soet,
Sy seyde zy soudt eerlanghen
My verheughen met haren sanghe
Maer nu ontvalt haer den moet.
Ick sal mijn boochgen spannen
Ick hoopse noch te vermannen
Waer deur dat zy my haet
Ick weetse niet te vanghen
Dan wt Venus perck te bannen
Tot inden vierden graet.
Sy is mijn wtvercoren
Waer deur ick lyde thooren
Dat zy een ander mint
Hoe souw ick vreucht oorboren
Ick gheef die moet verloren
Al om dat proper Kint.
Princesse mach ick wel schrijuen
Den Bloem bouen alle Wijuen
Staet zy tot harte gheprent
Al had ick hondert lijuen
Daer en soude maer een van blijuen
Op haer ben ick ghewent.
|
|