Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een nieu Amoreus Liedeken, Op die wijse: alsoot beghint.

[p. 14]

 

Bedruct belast, vind ic mijn anghetast

 

Eylacy noyt so verrast, ic cant genesen

 

Vroom als een mast, so had ic mijn gepast

 

Maer noyt soo wijsen ghast, die wist wat hem sou wesen,

 

Sy die mijn doet, verschieten tbloet,

 

Haer hoghe moet, teruren

 

Het waer wel goet, maect ick haer vroet, al met een groet,

 

Eylaes ick derft niet auontueren.

 

 

 

Cause waer by, deuchdelic eerbaer is zy

 

Coragieus en bly, zijn alle haer manieren

 

Hoe soudick my, dan kennen also vry

 

Dat ic deur dit ghecry, haer seyde al mijn dangieren,

 

Nochtans deur pijn, salt moeten zijn

 

Eer ick verdwijn, vol treuren

 

Het valsch fenijn, toont so zijn schijn tot elck termijn,

 

Eylaes ick en derft niet avontueren.

 

 

 

Nochtans men secht, dat de beschaemde knecht,

 

Meest dickwils achter lecht, d'anlegghen doet verwinnen,

 

Tsware ghevecht, is so aen my gehecht

 

Ick vind my veel te slecht, ick weet niet wat ick gae beghinnen,

 

Spreeck ick haer van, mijn lijden an

 

En acht zijt dan, voor lueren,

 

Gheen droeuigher man, men vinde can in dit ghespan,

 

Eylaes ick en derft niet auontueren.

 

 

 

Waer zy bereet, of waer zy van bescheet

 

Hoe dat die zieckte sneet, die mijn ghaf d'eerste wonde,

 

Ic waer bereet, om met haer wijt en breet

 

Te lijden cout en heet, druc pijn en ongesonde

 

Ic weet hoet gaet, zy mijn versmaet

 

Al deur den daet, moet ickt besueren

 

Ic socht wel raet, Lief delicaet, om troost om baet,

 

Eylaes ick derft niet auontueren.

 

 

 

Had ick die macht, of waer ick vant t'gheslacht,

[p. 15]

 

Als Jupiter die nacht // verlangh ick wel die [daghe]

 

Waer zy [bedacht] die mijn so luttel acht,

 

Datse qu[am op die] wacht, Mijn lijden sou ick haer [claghe]n,

 

Mocht deur den mont, Van herten gront

 

Mijn troost terstont, ghebeuren,

 

Thien duysent pont, Van goude ront gheen dinck so bont,

 

Ick sout wel om haer auontueren.

 

 

 

Prince.

 

 

 

Princesse reyn, al onder tshemels pleyn,

 

En isser seecker geyn, geresen in mijn herte

 

Lief waerste greyn, die met woordekens cleyn,

 

Als nu certeyn, genesen can al mijn smarte

 

Die om v lijdt, dach uyre en tijt,

 

Wilt zijn ghecrijt, doch stueren

 

Om zijn profijt, ghenadich zijt maect hem verblijt

 

De gaern met v sou auontueren.