Ad Interim. Jaargang 5

[p. 352]

Voltrokken zwijgen

Totdat de laatste klank is leeggeplet
en alle kleuren liggen doodgebrand,
houd ik uw wijkende gelaat in stand.

Iedere avond opent zich het bed
der wereld donkerder en moet ik meer
vergeten om de stilte te verstaan
van uw niet in te halen atmosfeer.

En nog doe ik de nacht uit u vandaan
en zie in uw voltrokken zwijgen neer,
een hemel die ik niet kan binnengaan.

M. Mok