Ad Interim. Jaargang 5

[p. 348]

Tweespalt

Kleine hysterica, van wie ik hou,
lusthof waarin mijn vlugge honden razen,
oogen die breken in doodsextase,
als ik mij siddrend aan u toevertrouw.

Koorddanseres, dansende op het touw
naar waar in 't uitspansel de dieren grazen,
gelijk de goden staan op Grieksche vazen,
sta ik, een Griek, en gij een Grieksche vrouw.

Wat taal ik dan nog om dit aardsch bestel:
botte oproerigheid en botte zonden,
de daagsche droefenis, de daagsche hel?

En waarom wordt dit hart een open wonde
en ik de knaap die met de altaarschel
neerknielende Zijn wederkomst verkondde?

Ed. Hoornik