Ad Interim. Jaargang 5

[p. 248]

Rupert Brooke (1887-1915)
De soldaat

Als 'k sterven zou, denk enkel dit van mij:
Dat ergens is een hoekje in een vreemd land,
Dat eeuwig England blijft. Daar is beland
In edele aarde een eedler stof dan zij;
Een stof die England vorm en ziel zou leenen,
Zijn bloemen lief deed hebben, langs zijn grassen
Deed zwerven, aadmend Englands lucht, gewasschen
Door 't beekje thuis, door zon van thuis beschenen.

Denk dat dit hart, gaat alle nood wegglijden,
Als eindlijk deel van den oneindigen geest
Ergens teruggeeft Englands klankgewemel,
Gedachten, droomen als zijn dagen blijde,
Gelach met makkers saam, vriendschap geweest
Vredig in harten onder Englands hemel.

Victor E. van Vriesland