Ad Interim. Jaargang 5

[p. 205]

Op weg naar jou

Op weg naar jou voel ik mijn hart volstromen
met een verrukking, grenzende aan pijn.
De zomer stort zijn fonkelende wijn
uit over groene, vreugdedronken bomen.

Terwijl ik stilsta op een zonnig plein,
streven mijn ranke, vederlichte dromen
ten hemel met de zilveren fontein,
even verrukt aan aardes druk ontkomen.

De stenen worden soepel en bezield
onder mijn snelle, doelbewuste voeten.
Ik wist niet dat ik zoveel van je hield.

De Dam komt mij met klokkenspel begroeten -
het liefste zou ik hier zijn neergeknield
uit schroom, bevreesd bijna voor het ontmoeten.

H. Michaelis