Ad Interim. Jaargang 5

[p. 83]

Overgang

De weiden glanzen in een najaarsavondschijn
die heel een jaargetij van zomer doet vervreemden.
Reeds wappert door den zeewind over leege beemden
een koud, onrustig licht, dat nergens thuis kan zijn.

Door esschenloover waren grijze ritselingen,
en ook het riet gebaart met heimelijk gerucht
dat dorring nader lispelt, spieg'lend met de lucht
een vaal gepluim in afgelegen weteringen.

De torenvalk scheert over veld en sloten aan,
en waar hij even wiekelt onder 't traag gewemel
der wolken, blijft een fijne eenzaamheid den hemel
steken. Maar vóór wij 't merken is hij heengegaan.

In 't kruingebied der kromgewrongen boomenranden
verwijlt nog ijl oranje najaarsavondschijn.
De vogels die niet langer meer te houden zijn
ontzwermen, hoog en ongenaakbaar, deze landen.

Rudolf Escher