Ad Interim. Jaargang 5

[p. 9]

Dansende duiven

Zij dansen op hun vlerken, koperbruin,
Omhoog en weer omlaag tegen elkander:
Als in een spiegel houdt de een de ander
Zijn tengre beeltnis voor binnen de tuin.

De palmen en de rozen zijn bevolkt
Met duiven, die zacht koeren rond hen beiden,
Alsof zij met muziek hen begeleiden:
Een trommelen terwijl het danspaar kolkt.

En langzaam worden beider borsten rood,
Zachtrood, wijnrood, onder de eerste stralen
Der zon en op hun rijzen en hun dalen
Opent de dag haar moederlijke schoot.
Op 't grasveld klateren twee marmeren bronnen,
De morgen draalt. Er is nog niets begonnen.

Bertus Aafjes