Ad Interim. Jaargang 5

[p. 8]

Vreugde der aarde

Wees niet droef als er geen bloem meer geurt;
Eenmaal keert hij toch op aarde weer,
Uit een ander voorjaar opgebeurd,
Ook al zijn wij twee er dan niet meer.

Wees niet droef, als er geen vrucht meer hangt;
Eens wordt weer de boomgaard rijp en rood,
Waar Uw hart nu nog zo naar verlangt,
Ook al zijn wij twee misschien dan dood.

Laat Uw vreugde die der aarde wezen,
Opdat zij Uw dood mag overleven;
Waartoe zoudt gij dan de winter vrezen?
Eenmaal keert toch 't luchtige seizoen,
Ook al zijn wij twee dan weggebleven,
Liefling. Maar wat is daar aan te doen?

Bertus Aafjes