Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Théodore François Huet]

HUET (Théodore François) zoon van den vorige, 2 Maart 1698 te 's Hage geboren, werd in 1728 predikant bij de Waalsche gemeente aldaar, en vertrok in 1731 naar Amsterdam, waar hij den 21 October 1733 in den bloei zijns levens stierf. Hij is door eenige uitgegeven bundels leerredenen, maar vooral door zijn twist met zijn ambtgenoot Saurin te 's Hage over den noodleugen bekend geworden. Uit zijn huwelijk met Claude Susanne Louis, omstreeks 1720 gesloten, sproten drie kinderen; van Louis Samuel en Petronelle Jeanne is niets bekend, Daniel Theodore volgt.

Hij schreef:

Sermons sur divers textes de l'Ecriture sainte, La Haye 1727, een deel, na zijn dood herdrukt en met nog twee deelen vervolgd, Amst. 1734, 1738, 3 dln. 8^o.

Sermons sur les sections du Catéchisme de Calvin, Amst. 1762, 4 vol. 8^o., eerst lang naderhand door zijn oudsten zoon voltooid en in het licht gegeven.

Zie Haag, la France Protestants, o.h.w.; Miller, Vervolg op Mosheim's Zedeleer, D. VI. bl. 639, 640; van Einem, Kerk. Geschied, D. III. bl. 602; IJpeij, Kerk. Geschied der XVIIIde eeuw, D. VII bl. 370; Cat. der Nat. Bibl., bl. 291, 292; Boekz. der gel. wereld 1733, b., bl. 504; J.J. van Oosterzee, Jacques Saurin,

eene bladzijde uit de geschiedenis der kanselwelsprekendheid, Rotterd. 1855, in het Fransch, Brux. 1856; Jacques Saurin en Théodore Huet, Proeve van Kerkgeschiedk Kritiek door Ch. Busken Huet. Haarl. 1855, 8^o.; Iets over de verhouding tusschen J. Saurin en Theod Huet in Jaarb. van Wetens. Theol., D. XIII. bl. 590.