Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Joannes Houbakker]

HOUBAKKER (Joannes), den 18 April 1685 te Amsterdam geboren, werd in 1705 proponent, sloeg in 1709 een beroep naar Rotterdam af, doch aanvaardde in 1711 dat bij de vereenigde Vlaamsche en Waterlandsche mennoniten op den Cingel bij het Lam en den Toren te Amsterdam. Hij overleed 14 Dec. 1715 in den ouderdom van 30 jaren. Dominicus Eekens hield eene lijkrede op hem naar aanleiding van Joan. IX:1. Zijn portret, naar J. le Blou door Folkema gegraveerd, ziet met een onderschrift van Spinneker het licht.

Hij schijnt een man van ernstig nadenken te zijn geweest en behoorde tot de uitstekendste kerkredenaars der doopsgezinden in zijne eeuw. Proeven hiervan geeft hij in zijne

Predicatien over verscheiden Texten der H. Schriftuur, Amst. 1730.

Twintig doorwrogte predicatien, Amst. 1732.

Feestpredicatien, Amst. 1735, alle in 4^o.

Zie Schijn, Geschied. der Mennon., D. III. bl. 492-497; Paquot, Mém., T. I. p. 59; Blaupot ten Cate, Geschied. der Doopsgez. in Holl., D. II. bl. 94, 142; Glasius, Godgel. Nederl. o.h.w.; Kok, Kobus en de Rivecourt, Arrenberg, Naamreg. van Boek.; Muller, Cat. van Portr.