Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 271]

VI Drinkliederen

[p. 273]

149.
Wes sal ic my gheneeren
ick arme broederlijn?
(Ps. CVII)

1.
Waer sal ick mi he - nen ke - ren
ic arm broe - der - lijn
Wes sul ic mi ghe - ne - ren?
mijn goet is veel te cleyn,
Als ic een we - sen haen,
so moet ic bal - de van daen,
dat ic nu soude ver - tee - ren,
dat heb ic te vo - ren ver - daen.

2.
Ic ben te vroech gheboren;
Al keer ic mi om ende om
Myn geluc coemt eerst morgen.
Al had ick een keyserdom
Daer toe den tol van den Rijn
Ende waer Venegien mijn,
Het waer doch al verloren,
Het moeste versluymet zijn.

3.
So en wil ick dan niet sparen
Ende wil dat ooc verteeren,
Ic en wil daerom niet sorghen,
God besorghes mi morgen meer,
Wat helpt my dat ic spaer?
Billicx ick verloort te gaer,
Tsou mi een dief ontdragen
Het roude mi wel een jaer.

4.
Ic wil hem laten sorghen
Die dat ter herten gaet,
Mijn gelt wil ic verbrassen,
Versluymen vroech ende spae
Ende ic ben even bly
Bi die menighe waer dat si,
Het springet opter heyden,
God behoede zijn geschil!

5.
Ic sie op gheender heyden
Menichte van bloemen staen,
Si zijn so wel ghecleydet,
Wat sorghen soude ic hoen
Als mijn goet over quam?
Ic ben so frisch ende jonck,
Sou mi die doot bedwingen
Ic en truerde daer niet om.

6.
Drie worpen in der caerten
Dat is die wapen mijn,
Ses huebsce vroulijns hertzen
Op elcke side drie.
Coemt hier du schoone wijf!
Ghi verblijt dat herte mijn.
Lief mocht ic bi u slapen
So waer mijn herte bly.

7.
Die voghelen laet ic sorgen
Al teghen desen winter calt.
Wil mi de weert niet borgen,
Mijn roock gheve ic hem balt,
Myn hueyckelijn ooc daer toe.
Ic en heb noch rast noch rou
Des avonts ende des morgens
Beyde ict al verdoe.

[p. 274]

 

8.

 

Geen beter dinc op aerden

 

Wanneer ic goet leven hae

 

En weet ic meer

 

Dan sluymen vroech ende spae,

 

Daer toe eenen vrijen moet

 

Ic en stae niet seer na tgoet

 

Als menich rijck borghere

 

Na grooten woecker doet.

 

 

 

9.

 

Hi wint zyn goet met slaven

 

Daertoe met sorghen groot,

 

Wanneer hi rust sal haven

 

So leyt hi al waer hi doot;

 

So ben ick frisch eude jonck,

 

God geve mi veel terstont!

 

God hoede mi jonge knape

 

Dat mi gheen homoet en coemt!

 

 

 

10.

 

Heer Weert, steect aen het ghebraden

 

Daer toe die hoenderen jonck,

 

Doer toe mach ons beraden

 

Eenen frisschen coelen dronck.

 

Brengt hier den coelen wijn

 

Ende schenct ons dapper in;

 

Mi is een buyt beraden,

 

Die moet versluymet zijn.

 

 

 

11.

 

Dat swaert op mijnder siden

 

Ick make mi haest daer van,

 

En heb ick niet rijden

 

Te voet so moet ick gaen.

 

Het en wil niet zijn ghelijck,

 

Ic en ben ooc niet so rijck,

 

Ic moet den tijt verbeyden

 

Ende verwachten dat goet arffelic.

 

 

 

12.

 

Die dit liedeken schoone

 

Ghesongen heeft voorwaerr,

 

Dat heeft gedaen een sluymer,

 

God geve hem een goet jaer!

 

Al inden coelen wijn

 

Hi wilde altijt vrolijc zijn,

 

Sijn gelt heeft hi verbrasset

 

Met schoone vrouwen fijn.

 

 

 

ANTWERPSCH LB. 1544. No. CLXVI.

 

Een oudt liedeken.

Vertaald uit het Hoogduitsch (str. 6 hertzen, str. 7 calt) vgl. Kalf Lied 458. Het kostelijke lied met zijn mooie melodie had een welverdiende populariteit: - 1523 Hans Judenkunig (Williams PBB XXXV 446). - 1527 gezongen in Burkard Waldis Verlorenem Sohne het eerst opgevoerd te Riga 1527 (Ndd. Jb. XVI 77). - 1531 Bergreihen (John Meiers herdruk bl. 53). - Nicolaus Betzendorps Hs. te Brunswijk (Ndd. Jb. l.c.) - 1532 Hans Gerle (Goedeke Grd. II 29). - Fischarts Gargantua cap. VIII. - 1540* Forster II 57 (gedr. Erk-Böhme III 91, de melodie is verwant met de onze, maar is op verre niet zoo aardig en vlot). - 1544* Schmeltzels Quodlibet (Erk-Böhme III 33). - Omstreeks 1550 Hs. te Heidelberg 343 nr. 189. - 1567 † den geheelen Souter (Wackernagel Ndl. Ref. 24). - 1571 Ivo de Vento - 1582 Ambraser Lb. nr. 97. - 1594 P. Kauffmann nr. 60 (Goedeke Grd. II 79). - Omstreeks 1600 Ndd. Lb. nr. 124 (Kopp Ndd. Jb. XXVI 40 waar op vele vl. bll. wordt gewezen). - 1602 Schärer Gesänge (Erk-Böhme l.c.). - 1603 M. Franck Reuterliedlein. - 1622 M. Franck Grillenvertreiber (met een andere melodie) ‘Hätt ich den Zoll am Rhein.’ - Nicolai Almanach I 14.

Het Lied werd omgewerkt ‘Wo soll ich mich hinkeren, ich armes Wald-

[p. 275]

bruederlein’ omstreeks 1550 Hs. te Heidelberg 343 nr. 194, klacht van een kluizenaar, en nog in het begin der 19^de eeuw bestond er een veelgezongen soldatenlied:

Wo soll ich mich hinwenden
In der betrübten Zeit?
An allen Orten und Enden
Ist nichts als Kampf und Streit;
Rekruten findet man
So viel man haben kann,
Soldat muss alles werden
Es sei Knecht oder Mann.

Erk-Böhme III 237.