Print Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens(1922)–Willem van Zuylen van Nyevelt Vorige Volgende [p. 262] 143. Ick quam aen eenen dansse daer menich schoon vrouken was. (Ps. XXXIX) *† 1. Ic quam tot ee - nen dan - - - - - se daer me - nich jonc frou-ken was ende daer vant ic se al - ley - - ne die seer be-droe-vet was. Ick boot haer vrien-de - li - ke mijn groete, si loon-des mi, haer soete woorden be-vielen mi. 2. ‘Mijn moerken is ghestorven Die ni ten besten riet; Een ander hebbe ic verworven, Des lijdt mijn herteken verdriet. Si gaven mi eenen ouden man, Al om dat goeykens wille Ginc ic dat houwelic an. 3. So coemt hi voor mijn bedde Al voor mijn beddeken staen, Sijn coussen ende ooc zyn schoen Heeft hi al ut ghedaen, Hi heeft so veel masselen aen zijn beyn, Ende dan moet ic hem gaen verwermen, Den leelicken ouden man. 4. Dan sidt hi aen den dissche, Hi heeft van als genoech Van wiltbraet ende ooc van vissche Veel meer dan hijs behoeft. Hi sidt en babbelt al waert een gans; Hi en heeft in alle sinen mont Och niet meer dan eenen tant. [p. 263] 5. Dit claghe ic u lieve ghespele, Och lieve ghespeelken goet! Dat ic myn jonge leven Aldus verslieten moet Ende al met eenen ouden man, Dan moet icker bi te bedde gaen, Die genuechte noch vruecht en can.’ 6. Die oude man is ghestorven, Den ouden en die is doot; Eenen jonghen heb ic verworven, Hi geeft mi slaghen so groot. Dan dencke ic op den ouden man, Och vonde ick weder zijns ghelijck! Nemmermeer en scheyde icker van! ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544. No. LXXXV. Een oudt liedeken. Het lied is de vrouwelijke tegenhanger van den bekende Dood van Bazel: Ach lieber Tod von Basel! Bi Ba Basel Hätt' ich meine Alte noch! * † Lees ? Vorige Volgende
