Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens
(1922)–Willem van Zuylen van Nyevelt– Auteursrecht onbekend
[pagina 169]
| |
95.
| |
[pagina 170]
| |
4.
Wee mi dat ic oeyt was gheboren!
Ter droever tijt ic die werelt aensach,
Dat ic moet derven die ic heb utvercoren,
Dat is mijnder herten een swaer gelach.
Ic mach wel roepen o wy, o wach!
Ende bedrijven geclach.
Coemt doot! haelt mi uten verdwijne,
Want langer te leven is mijnder herten pijne.
5.
Schoon lief, als ic van deser werelt sal sceiden
Ende ghi met eenen anderen doet u gevoech,
Segt doch eens ‘God wil zyn siele geleyden!’
Hebbe ic also vele, tis mi genoech.
Die noeyt dat pack van minnen en droech
Oft en troec die ploech
Der jalousien in swaer verdriet,
Ic rade u voor 't beste, sidyer niet, en coemter niet.
ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544. No. CLIII.
Een oudt liedeken.
1565 * Ecclesiasticus nr. 10. - 1569 † Veelderh. fol. 225b. - 1570 † Offer des Heeren (Wackernagel, Ndl. Ref. 181). - 1575 † Coornherts Lb. |
|