Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 166]

91.
Och sal ick al mijn leven
In onghenoechten sijn.
(Ps. LXXXIV)

1.
In on - ghe-nuech-te groot
leyd ick mijn le - ven nu
om een die al - der lief - - - ste mijn,
sij en was mij noijt ghe-trou.

2.
Daer om soe moet ic trueren
Nu en tallen stonden.
Adieu mijn lief eens was!
Onghetrou heb ick u vonden.

3.
Mer doen sij werdt ghewaer
Dat sij mij hadde ghevaen,
Ter stont liet sij mij varen,
Die liefde was al ghedaen.

4.
Ic seyde ic soudts ghedincken
Mocht ic den tijt gheleven.
Adieu mijn lief eens was!
Ghij hebt mij nu begheven.

5.
Ick wilse nu gaen setten
Al ut dat herte mijn;
Ic en wilder niet meer op letten,
Het sou al verloren sijn.

6.
Een ander heeft sij utvercoren,
Die staet in haeren sinne
Adieu mijn lief eens was!
Ghij en coemptes niet meer inne.

7.
Ick was haer soe ghetrouwe,
Ghetrouwer dan iemant weet;
Die alder schoonste vrouwe
Sij was mij onghereet

8.
Sij toonde mij een schoon ghelaet
Int inde waert al gheloghen,
Adieu mijn lief eens was!
Ghij hebt mij nu bedroghen.

9.
Adieu mijn lief eens was!
Int scheven en anders niet.
Ghij gaeft mij schoon woorden,
U herte en meyndens niet.

10.
Daer om heb ic u ghelaten,
Ten is mij niet berouwe,
Adieu mijn lief eens was!
Ic en vant u noyt ghetrouwe.

LEIDSCH HS. 1289 midden der 16de eeuw

(achter de Souterliedekens).

Het Hs. geeft 8 regelige strophen.