Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 153]

79.
Aenhoort alle mijn gheclagh
ghy ruyterkens fraey
(Ps. V)

1.
Aen merct doch myn ge - clagh
ghy ruy - ters fraey van sin - - - - - - - - - - nen!
ick true-re nacht ende dach
ende roepe o wy, o wach!
dwelc ic wel cla-ghen mach,
want om een die ic eens sach
't herte is door-straelt van min - - - - - - - - - - - nen.

2.
Mer lacen! hoort hier naer:
Al heeftse mi gheleken
Een ander sach ick daer
Staen spreken teghen haer:
Dat schouwen viel mi swaer
Ende ick ghinck van daer,
Dat herte dat docht mi breken.

3.
Beroert was al mijn bloet,
Ic en const mi niet bedwingen;
Dat dede Vrou Venus bloet,
Die alle herte voet
Al metter minnen gloet.
Al mijn bloet nam sinen vloet,
Tmost ter nosen utspringen.

4.
Den nacht viel mi te lanc
Ic en conde niet langer dueren,
Ic was in haer bedwanck.
Die minne ginck haren ganc
Die swaer gepeysen stranck.
Haer en weet icx geen ondanc
Mocht si mi noch gebueren.

5.
Och mocht eens anders gaen,
Wilde den tijt verkeeren!
Al ben ick ghevaen
Bedruct met menigen traen,
Al om dat minnelijck graen,
Alle druck soude ic versmaen
Ende altijt vruecht vermeeren.

6.
Elck die dit liedeken singt
Mint vrolijc tot allen tijden,
Die uter schalen drinct;
Mer die Vrou Venus schinct
Mijn lijden overdinct
Ist dat ghi int beecxken sprinct
Certeyn ghi moet wat lijden.

ANTWERPSCH LB. 1544, No. II

Een nyeu liedeken.

[p. 154]

1539 † Dev. prof. ‘Aenhoort doch mijn gheclagh, ghi hertekens vervult met minnen’ bl. 107. De drie verschillende geestelijke omwerkingen van het lied (ibid. nr. 82, 83, 85) geven getuigenis van zijn populariteit; de toegevoegde melodie is een vereenvoudidge variant van de onze. - Voor 1542 Kamper Lb. C iii. - 1569 † Veelderh. bl. 305. - 1575 † Coornhert. - 1577 † Hofken der gstl. L. CXX. - 1589 Amst. Lb. bl. 3. - 1617 * Prieel der gstl. melodie bl. 140. - 1626 Amst. Pegasus bl. 45. - Begin 17^de eeuw Land, *Thysius bl. 32 ‘Aenhoort mijn geclagh, o bloeyende jeucht’ doet eenigzins aan onze melodie denken.