Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 151]

78.
Ghequetst ben ick van binnen.
(Ps. CI)

^*†

1.
Ghe-quetst ben ic van binnen
doer wont mijn haert soe seer,
Die strael van hae - re mijnnen
stoert mijn hoe lan - gher hoe meer,
maer wat wijl ic troest gaen soecken veer?
ic vijns mijn lij - den gheen ver - drach;
Scoen lief, waer ic mijn hene keer,
ghij sijt al - len die mijn troest ghe-ven mach.

2.
U gunst heeft mijn ghetoeghen.
Ghebrocht in swaer verdriet,
Nu slaet op mijn u oghen,
Mijn lijden druck aensiet
Ghij bucht mijn hart al waert een riet
(Des ic mij wel beclaghen mach)^*
Och waer ic ben tijs al om niet,
Ghi sijt die mijn troest gheven mach.

3.
Een hart vervolt mit lijden
Drach ic tot u sertein,
Her roept tot allen tyden
Och waer ic mit u alleyn!
Och mocht dat wesen, o edele grein,
Soe liet ic vaeren mijn beclagh.
Mijn lieflick liefkin, scoen oechkens reijn
Ghij sit die mijn troest gheven mach.

4.
Recht als een roes ontloken
Soe staet mijn hoep nae dij,
Had ic u lief ontloken.
Mijn hart dat waer soe vrij.
Ic sucht, ic ducht, veel drucks ic lijd
Om u soe peyns ic al den dach;
Al veynst ghij liefkijn u hart voer mijn,
Ghij sijt die mijn troest gheven mach.

* In het origineel zonder voorteekening.

† Deze noot ontbreekt in den tekst, ik ontneem ze aan 1, 2, 3, 5, 7, 15, 20, 21, 26.

* Ontbreekt in het hs. bijgev. na van Duyse Lied I 542.

[p. 152]

 

5.

 

Ten souden mijn niet verdrieten

 

Ewelick bij v te sijn,

 

Maer nijders tonghen die schieten

 

Soe heimelick haeren fnein;

 

Dus moet ic u liefkijn, al ist mijn pijn,

 

Veel min aenspreken dan ic plach.

 

Hout gunst nochtans, mijn claer aenschijn,

 

Ghij sijt alleen die mijn troest gheven mach.

 

 

 

6.

 

Const ic u gunst vergheten

 

Soe waer ic schier ghesont,

 

Maer nen, ghij hebt beseten

 

Soe vast mijns hertsen gront.

 

Ic en rust, scoen lief, tot gheenre stont,

 

Nae u soe set ic mijn beclach;

 

Soe gunt mijn vriendelick uen roeder mont,

 

Ghij sijt allen die mijn troest gheven mach.

 

 

 

7.

 

Ic en weet wien ic et sel claghen

 

Mijns herssen waeren noet;

 

Helpt mijn, liefken, een delken draghen,

 

Het valt mijn alleyn te groet.

 

Ic blijf u ghestadich tot in der doot.

 

Maect, lief, (van) sceyden gheen ghewach!

 

Al waer mijn hartgen swaerer dan en loet

 

Ghij sijt allen die mijn troest gheven mach.

 

 

 

8.

 

Aeij lief mijn troesterinnen

 

Helpt mijn draghen desen laest

 

Den knoep van huesscher mijnnen

 

Laet immer houden vast.

 

Dat hart van u noed mijn te gast,

 

Ic wijl betaelen mijn ghelach

 

Daer in te leggen heb icket ghepast,

 

Ghij sijt allen die mijn troest gheven mach.

 

 

 

Amen.

 

LIETBOEC VAN MARIGEN REMEN (LEIDENSCH HS) NR. 5

 

‘Op die wijse fortuin wat hebdij nu ghesue’.

Willems nr. 16 geeft een variant (alleen de eerste strophe) medegedeeld door v. Hulthem uit een oude verzameling van liederen in de bibliotheek te Doornick. Willems zegt niet, of hij de melodie uit dezelfde bron overgenomen heeft; als zijn melodie uit de Souterliedekens is genomen, dan heeft hij haar een kwint hooger getransponeerd en vele gis er in gezet. Voor 1542 Kamper Lb. Bii. - 1562 † een nieu Lb. bl. 191, ‘Gheroert ben ick van binnen’ (Wackernagel Ndl. Ref. 141). Nauw verwant is de melodie van Ps. XL. nr. 59.