72.
Een lied inden hooghen na die wijse van een dansliedeken.
Den lancxten dachGa naar voetnoot* van desen jare
Die brengt ons vruechde cleyne.
(Ps. CXXV)
Sul - len wy aldus stil - le staen
dat can geen vreucht voort - brin - gen
hey laet ons al-tijdt om-me-gaan,
al salt niet constich zijn ghe-daen,
Noch-tans sal ick voor - sin - ghen.
Een meysgen dat seer soetgens singt
Houdt mijn jonck hert bevanghen;
Mijn hart van vreuchde mij ontspringt.
Als sy my eens lieflijck toewinckt
Soo blijf ick haer ghevanghen.
Sy lacht soo soet, 't sal nu wel zijn
Sij sal mijn jammer blusschen;
Hey, waer sy eens de liefste mijn
Soo sou ick vrolijck haer aenschijn
Nae mijn behaghen cussen.
Jae, al de lieve langhe nacht
Sou ick ghenoecht vermeeren,
En soenen haer haer wangsken sacht
Vreucht en solaes sou zijn verpacht
Nae haer en mijn begheeren.
Princesgen, denckt om dit ghenuecht
Maer kiest voor ghelt of schat, de deucht,
Soo suldij met u Prins in vruecht
NIEU AMSTELREDAMS LIEDBOEK 1591 BL. 110.
Deze tekst, hoewel hij niet de oorspronkelijke is, werd zeker op onze melodie gezongen, want de stemopgave luidt ‘op de wijze: Als die Heer’ d.i. onze Psalm CXXV ‘Als die Heer verkeeren wou die banden der ghevanghen.’ ‘Het eerste dachjen int nieuwen jaer doen was het op een ander tide’ (Oudt Haerl. Lb. gedr. Horae Belgicae II 221) past niet in de dichtmaat.