Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 140]

67.
Een vriendelijck beelt mijn hert bedwonghen heeft
Oft op Schoon lief laet u ghedencken soe menighen swaren sucht. (^{Str, 4}).
(Ps. XLIX)

^{* †§}

1.
Myn rust is mi be- no-men,
dess doyn ic wael aen-schyn
ick ho - pen het sall we - der comen
dat my vroude doet aen-schijn
ende doit het mich seer, que - len
al in den hert-zen myn,
nochtant wil-le ick hoer hel - en
si is dye lief - ste myn.

2.
Dye nacht vilt my vill te lanck
Des doyn ick wael aenschyn,
Ich weiss alle den genen danck
Die clappen quaet van my,
Dat comt by haeren schulden,
Dat segge ick dich vurwaer;
Verwervet vrouwen hulden
Still ende net openbaar.

3.
Oer mondelyn roet, oer ogen klaer
Wye gerne weer ick dar by!
Oer borstken ront, oer gele haer
Si staet so vast in my.
Ick hop tsal beter werden,
Dye tyt en is net hir,
Ten left geyn liever op erden,
Si is dye liefste myn.

*

† Alle uitgaven behalve 9 en 14 hebben G.

§ Alle uitgaven behalve 2, 5, 14, hebben G.

[p. 141]

 

4.

 

Schoen lieff, laet dy gedencken

 

Dat ick dich geschenket hayn

 

Soe menich swaere suchten,

 

Laet dich ten herten gaen.

 

Mach ich dess niet genieten

 

So doy my des genoich,

 

Dat mach mich wael verdrieten

 

Dat ich dich ye gesach.

 

 

 

5.

 

Ich mach wael jaemerlick karmen

 

Ende hebben des goyden moit,

 

Sluit mich in dynen armen

 

Ick hop tsall werden goit,

 

Dye nyder het mir...... (ontbreekt

 

Dye scholt en was nyet mijn,

 

Ten left geyn liever up erden

 

Si is dye liefste myn.

 

 

 

BRUSSELSCH HS. TWEEDE HELFT DER 16de EEUW.

 

Priebsch, ZfdPh. XXXVIII 454.