Moedich ende fier is die ganc
Mer selden coemt si buyten,
Haer vingherkens spelen snaren clanck
Op harpen ende op luyten,
Haer tonge, waer ic vruecht bi gewan,
Spreect woorden van Retorijcke.
Aerdigher en sach ick noyt an
Haer stemme singhet wel goede musijcke.
Van leden is si wel ghemaect
Het schijnt een albasteren beelde,
Moecht icse noch aenschouwen moedernaect
Dat waer mijn herteken een weelde.
Gondese mi dan haer ghebruyck
Het mochte haer luttel deeren,
Want op haven witten buyc
Dat waer al mijn begheeren.
Dit singhe ick ut jonsten reyn
Ter eeren van alle schoone vrouwen,
Want om mijn lief in swerelts pleyn
Op u staet alle mijn betrouwen.
Mocht mi ghebueren een cussen vrij
Van haer bloeyende wanghen!
Waer ghi zijt lief, peyst om mi
Daer na staet mijn verlanghen.
Princersse mijnder herten fijn!
Oorlof neme ic met desen,
Want u complexie is sanguijn,
Schoon lief al hoort ghi wat
Quade tonghen die liefde scheeden
Al hoor ic van u in die stadt
Ghi en moecht mi niet verleeden.
ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544. No. CIV.
1537 Weimar Hs. nr. 2 komt ongeveer met ons lied overeen, de lezingen zijn echter minder goed. - 1540 Forsters Frische Teutsche Liedlein II nr. 26 heeft de aardige variant str. 1 regel 7 lachenden mond. Voor 1542 Kamper Lb. A iiij. - Hs. van het British Museum Add. 35087 bl. 64b (Priebsch Deutsche Hss. in England I 292). - 1565* Ecclesiasticus nr. 38 melodie zeer afwijkend. - 1570 † Offer des Heeren (Wackernagel Ndl. Ref. 181). - 1605 Princesse Lb. 109.