Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 121]

56.
Den mey staet vrolijck in sinen tijt
(met loverkens om behanghen)^*
(Ps. LXXIII)

1.
^†Den lus - te - lij - cken Mey is nu in den tijt
met si - nen groe - nen blad - - - - - - - - en
Int lie - ve - lijc aen-scouwen ghi die Ve-nus die-naers zijt
men mach u niet ver - sad - - - - - - - -en
want bi des meys virtuyt
so me-nigh cleyn vo-ghel-ken ruyt,
sij-nen sanck is soet om hoor - - en,
dies willen wi vruecht orboor - - - - - - en.

2.
Bedrijft solaes, genoechte ende vruecht,

Die blomkens staen ontploken

Coemt met u lieveken buiten in des veldekens juecht

Die cruyden staen seer soet van roken,

Si staen net ende reyn
In dat soete lustelijcke pleyn,
Daer siet mense juechdelijck bloeyen
Door des soeten meyschen daus bepoeyen.

* Register der wijzen.

† v. Duyse geeft dezen tekst bij de melodie en, hoewel de aanhef int geheel niet overeenkomt, geef ik hem gelijk. De ingewikkelde dichtmaat past precies bij de wijs en de zin van de twee beginnen is geheel dezelfde. Vermoedelijk berust de afwijking op een achteloosheid van Nyeveldt, wien het niet om de teksten te doen was.

[p. 122]

 

3.

 

Die nachtegael singhet nacht ende dach

 

Met menich dierken cleyne,

 

Want ghi die Venus doet gewach

 

Wendt u ten veldekens reyne

 

Ende wilt ons comen bi,

 

U weerste liefeken, ic ende ghi.

 

En acht gheen nijders bespringhen

 

Ende helpt ons den mey in bringhen.

 

 

 

4.

 

O Venus! had ich mijn lieveken alleyn

 

Het soude mijnder herten lusten

 

Ende wi tsamen laghen op een beddeken cleyn

 

Daer ick bi haer mocht rusten

 

Ende wi daer speelden moedernaect

 

Also men die bervoetekinderkens maect,

 

So soude ic mijn lieveken ghebruycken

 

Ende in mijn armkens luycken.

 

 

 

5.

 

Amoureuse lievekens zyn hier vergadert,

 

This elcken een melodie;

 

Als deen gesichte dander verclaert

 

Scout alle melancolie.

 

Haer caecxken zyn van coluere root

 

Ende hoe menich versuchten groot

 

Geeft elc zyn liefken int wesen,

 

Een soenken van u schoon lief salt genesen.

 

 

 

6.

 

Oorlof princelijc lief seer amoreus!

 

Nu bidde ic u om een bede:

 

Neemt desen mey in dancke seer coragieus

 

Ende bewaert hem na reynder sede.

 

Thoont ons u ghetrouwige jonste^* fier

 

Al onder desen soeten eglentier.

 

Wilt ut den slape ontspringen

 

Ende helpt ons vrolijc singhen

 

 

 

ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544 Nr. XXVII

 

Een nyeu liedeken.

Een der populairsten liederen uit de tweede helft der 16^de eeuw. 1539 Dev. prof. †292, *174. - 1562 † een nieu liedenboeck (Wackernagel, Ndl. Ref. 88). - 1565* Ecclesiasticus nr. 15. - 1567 † den geheelen Souter (Wackernagel l.c. 24). - 1569 † Veelderh. fol. 142, 287, 294. - 1570 † Offer des Heeren (Wackernagel l.c. 181). - 1572 Een duytsch Musyckboek nr. 25 komponeert van Clemens non Papa. - 1577 † Hofken der gstl. L. CIII. - 1581 † Geuse Liedekens bl. 57. - 1589 Amst.

* Tekst ‘joncste’.

[p. 123]

Lb. bl. 23 dezelfde tekst als boven op de wijze ‘De mey moet wech na 't somer’ zie beneden nr. 144. - 1598 † Album amicorum Jacobus de Moer, Koninkl. Bibl. Haag 133 H 36. - Hs. te Darmstadt nr. 1213 Kopp, ZsfdPh. XXXVII 512 en 514. - Lands* Thysius bl. 38. - 1602* Druyventros 97, melodie verwant maar sterk afwijkend. - 1607 † Gulden Harpe bll. 122, 242, 321, 601. - 1617 † Prieel der gstl. L. bl. 114. - 1618 † Soetjen Gerrits nr. 10. - 1631 met een andere melodie, Boeck d. gstl. Sanghen bl. 11. - 1635 Stalperts Gulde-Jaers Feestdagen bl. 423. - Dikwijls op het klokkespel te Brussel; hierbij worden drie verschillende wijzen genoemd, v.d. Straeten V 19.

Ik kan niet nalaten, hier het volgende aardige en weinig bekende lied met zijn levendige beelden van het oude Amsterdamsche volksleven in te lasschen. De trouwhartige afschildering van het werkelijk beleefde en gevoelde is een verfrissching te midden van zoo veel machinalen bombast.

1.
Adieu mijn troost, mijn toeverlaet,
Godt hoed' u doch voor schande!
Adieu, want door mijn vrienden raedt
Moet ick nu ut den lande
Gaen doolen, Liefgen, achter dijck,
Tot dat ick com in Oostenrijck
Wilt somtijts om my peysen?
Adieu, ick moet verreysen.

2.
Adieu, dien ick van harten min!
Wy twee, wy moeten scheyden.
Adieu een wijl, teghen mijn sin!
Wy sullen moeten beyden
Tot dat 't gheluck eens omme slaet
Dat my dus crachtich teghenstaet,
Dat ick weer mach in eeren
Met u, mijn lief, verkeeren.

3.
Doen ick eerstmael Lief, by u was
Meend ick vruecht' te verwerven;
U woorden soet op 't selve pas
Deden mijn droefheyt sterven;
Maer groot verdriet comt haestich voort
En werpt mijn vreuchd gantsch overboort,
Nu ick van u moet wesen,
Adieu, lief utghelesen!

[p. 124]

 

4.

 

Adieu mijn lust, Cathuysers Hof

 

Daer ick placht in te coomen;

 

Adieu Fick, met u bloemen grof

 

End Annitgen met u roomen;

 

Adieu Groen met u bier en wijn:

 

Adieu Reguliers Clooster fijn;

 

Adieu Neeltgen by 't hecke,

 

Adieu, want ick vertrecke.

 

 

 

5.

 

Adieu vermaerde Warmoestraet

 

Daer sy mijn jongst ontmoette

 

Met een speelnootgen 't savonts laet

 

Doen ick haer lieflijck groette;

 

Wy waren vrolijck ende bly,

 

Wy ginghen 't samen zijd aen zy

 

Tot middernacht spaceeren,

 

Twas mijn end haer begheeren.

 

 

 

6.

 

Adieu, o stoep van steenen claer

 

Daer ick mijn Lief eerst vonde;

 

Adieu plaets daer ick vrolijck waer

 

Doen sy mijn harte wonde;

 

Adieu huys, daer ick haer perfeckt

 

Mijn liefd met reden heb ontdeckt,

 

Adieu hart, daert my luste

 

Dat ick haer mondeken custe.

 

 

 

7.

 

Adieu Brug, daer mijn Lief op sat

 

Doen ick dit ginck verbreyen;

 

Adieu deur, die's ind' handen hadt

 

Als ick van haer moest scheyen;

 

Adieu Vryers en Dochters teer

 

Die my niet gunt dan deucht end' eer;

 

Nae Oostlandt moet ick varen,

 

Adieu Lief over twee Jaren!

 

 

 

NIEU AMSTELREDAMS LIEDBOECK 1591.

 

Bij Barendt Adriaensz, in de Warmoestraet bl. 182.