Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens

[p. 119]

55.
O lustelijcke mey ghy staet int saysoene.
(Ps. LXXIX)

1.
O lus - te - li - ke mey, ghi zijt nu in sai - soe - ne,
schoon ende groe - ne;
die vo - gel - kens sin - gen nacht ende dach,
dies ic wel mach
son-der ver-drach
aen-sien reyn ooge op-slach
van mijn lief coe-ne;
haer lief-de macht mi veel te doe - - ne.

Het origineel staat in F, maar aangezien de eenige maal, dat E voorkomt, dit met de noodzakelijke mol voorzien is, en ook het heel karakter van het lied op bes wijst, heb ik de voorteekening veranderd.

2.
Int velt staet menichte van bloemen;
Wie soudese sommen?
Hoe lustelic dat gersseken uter aerden spruit!

Loof ende cruyt

Gheeft nu virtuyt,

O mijnder herten juyt

Verblijt den dommen!
Een troostelic woort laet lief van u commen!

3.
Schoon lief, ghi zijt die liefste creatuere,
Mijns levens duere
Blijve ic gestadich tot in mijn doot.

Reyn lief minioot

Troost mi, tis noot,

Die mi mijn herte doorschoot,

Reyn maget puere
Om uwen troost ist dat ic labuere.

[p. 120]

 

4.

 

Schoon lief, ghi acht mijn woordekens cleene,

 

Dies ic in weene,

 

Blijve ic met drucke so seer doorwont;

 

Ghi zijt diet doet,

 

Schoon beelde soet

 

Verhuecht sin ende moet

 

Met uwen troost reene

 

Worde ic verblijt door u alleene.

 

 

 

5.

 

Princersselic greyn wien ick geerne aenschouwe

 

Blust mijnen rouwe

 

Laet mi, arm dienaer, troost ontfaen

 

Reyn vrouwelijc graen

 

Hoort mijn vermaen,

 

Laet mi in u gracie staen,

 

So sal ic met trouwe

 

U dienen, lustelijcke vrouwe.

 

 

 

ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544 No. CXXVIII.

 

Een nyeu Liedeken.

Stemopgave 1562 Schriftver. L † ‘O lustelijcker mey ghy staet in saysoen’ (Wackernagel, Ndl. Ref. 16-17).