Het oude Nederlandsche lied. Eerste vervolg: Souterliedekens
(1922)–Willem van Zuylen van Nyevelt– Auteursrecht onbekend
[pagina 72]
| |
32.
| |
[pagina 73]
| |
5.
‘Den dach en is so lange niet
Het wert wel wederom nacht.
Mi heeft so huebscen maechdelijn
Een bislapen toegesacht.
Och mocht ic bi haer slapen,
Mijn trueren soude ic laten
Ende hebben eenen vrijen moet.
Om alle lantsknechten wille
Verteere ic mijn gelt, mijn goet.
6.
Mer dat ghi by mi slapen
Dat is die wille van mi.’
‘Och willet, lansknecht swigen!
Ghi sult die liefste zijn.
Daer op een so huebscen moet,
Om alle lantsknechten wille
Verteer ic mijn gelt ende goet.’
7.
Die ons dit liedeken eerstwerf sanck
So wel gesongen heeft.
Dat heeft ghedaen een vrome lantsknecht -
God geve hem een vrolic jaer!
Hi hevet so wel ghesongen
God sceynde alle niders tongen!
Hi hevet eenen vrijen moet.
Om alle lantsknechten wille
Verteer ic mijn gelt ende goet.
ANTWERPSCH LIEDBOEK 1544 No. LXXVII
Een amoreus liedeken.
Volgens Kalff, Lied 292 is het lied uit hd. in het ndl. vertaald vgl. Kossmann, Euphorion X 275. Het bestaat ook ndd. Uhland en de Bouck nr. 119, Kopp ndd. Jb. XXVI 39. - ndd. vl. bl. Alpers ib. XXXVIII 8. 1505 † Hs. te Munchen en 1524 - 6 † Val. Holls. Hs. (beiden geestelijk) zie Uhland 337. - ± 1542 68 Lieder, Berg en Neuber nr. 27 Goedeke Grd. II 40) - 1546* Gerle Lautentabulatur (Böhme Ad. Ld. nr. 115) - 1565* Fruitiers Ecclesiasticus nr. 110 - 1569 Ivo de Vento met zijn eigen melodie (Ad. Lb. nr. 115) - 1589 Ambr. Lb. nr. 201 - 1602 P.v.d. Aelst blz. 104 (Kopp ndd. Jb. XXVI 39) vl. bl. Neurenberg, Val. Neuber z.j. (ib.). |
|