Voor de gelukkige vinder

[p. 21]

Storm op het meer

Onrust in de gelederen
der palmen,
hees gefluister.
Golven breken uit in tranen
aan de stenen borst
van Ein Gev.
Abba, abba
schreeuwt een kleine jongen
van angst en verrukking.
Ons schip is niet te houden,
het breekt baan
naar de overzijde,
het schuim op de flanken.
De Davidsster
wordt aangewakkerd,
hij rukt aan het vlaggetouw
en tracht te ontkomen
naar het firmament
waar een belegerde zon
moeizaam stand houdt.