Poëmata
(1623)–Jacob van Zevecote–
AuteursrechtvrijAd R.P. Ioannem Aughemium Ord. Erem. D.P. Aug. Exprouinc. Bruxellis Priorem.
AVghemi meritam cui sacra scientia laurum,
Porrigit in titulos officiosa tuos:
Quem facili pietas ad summos duxit honores
Calle, parem primis iussit & esse viris.
Si mea quid faciat fortasse Camoena requiris,
Quâq́ue minus faustos transigat arte dies.
Hei mihi dum patriae lugubria vulnera nostrae,
Defleo, & instabilis iura tremenda Deae.
Nullus in exsangues versus mihi seruit Apollo,
Nulla mihi sacram Musa propinat aquam.
Scilicet ignauus tetigit mea pectora torpor,
Et mea nescio quo corda tremore stupent.
Scilicet ignotas procul hinc secessit in oras
Phoebus, & à nostris vela reflexit agris.
Horrida Mauortis doctae timuêre Camoenae
Numina, barbariae creditur ille pater.
Ter cùm Castalijs celebrassem sacra Deabus,
| |
[pagina 242]
| |
Diripuit surdus ter mea sacra Notus.
Votaq́ue foedifragus derisit inania ventus,
Pronus in obsequium Mars violente tuum.
Sic erit, expulsis morientur carmina Musis,
Nullaque cum Phoebo nota poësis erit.
Sic erit, aduerso semper cruciabimur astro,
Sorsq́ue premet patriam non nisi dura meam.
Iam prope bis septem numerarunt lustra coloni
Cum gemuit belli crimine laesa Ceres,
Et toties ignes, toties plorauimus arma,
Mersaq́ue crudeli iugera multa freto.
Cum sibi subreptos nequicquam Tityrus agnos
Fleuit, & amissas Alphesibaeus oues.
Et modò Flandriacae sublimia moenia Slusae
Quae Batauo potuit prodere sola fames;
Et modò victoris funus lacrymabyle Parmae
Seruijt in luctus Belgica terra tuos.
Nec potuere feri lituos confringere Martis
Foederae per multos non violata dies.
Nassouij stultam rabiem Brabantica nuper
Caedibus & flammis diruta sensit humus.
Tu quoque Mansueldi post tot periuria nostros
Tentasti propriâ non sine clade focos.
Scilicet hic quemquam Nemesis vetat esse beatum,
Vindicat haec Domini Numina laesa Dei.
Belgica tam varijs olim famosa triumphis,
Belgica tam multis nobilitata bonis.
Subiuga cûi meritam concessit Graecia palmam,
Reginam Solyme quam superata tulit.
| |
[pagina 243]
| |
Dum nimis haereseos demens agitatur Erinny,
Sanctaq́ue legitimi frena retractat heri:
In propriam caeco stimulata furore ruinam
Fertur, & inferias instruit ipsa suas.
Nec timet exemplum superati triste Bohemi,
Heidelberga tuas nec Palatina vices.
Scilicet instantis praenuncia fulmina cladis
Cernere commoti non sinit ira Dei.
|
|