Gedichten(1840)–Jacob van Zevecote– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 114] [p. 114] LXXI. Een beer zijn jong lekkende. Schrijft wel of swijgt, eer gh'oneer krijgt. Pipijn, is 't dat ghy wilt, door uw' geleertheyt erven, Een overgroote faem, die nimmer en sal sterven, Siet toe dat ghy noyt boeck of eenig werck en maeckt Dan dat naer oli rieckt, en naer den arbeyt smaeckt. Die niet geleert en schrijft, en schrijft maer voor de motten, Den meester met zijn werck sal in het graf verrotten; Siet hier den jongen beir, de moeder die hem leckt Maeckt dat hy de gedaent van eenen beir antreckt. Vorige Volgende