Gedichten(1840)–Jacob van Zevecote– Auteursrechtvrij Vorige Volgende LXX. Een koornveld, waer de halmen met volle hairen nederbuigen, die met ydele recht staen. Noyt groote siel, veel van haer hiel. Wilt ghy een seker merck van groote sielen weten? Siet of zy nederig sijn, of dat zy haer vermeten: Een wel begaeft gemoet, een kloeck verstandig man Weet dat hem veel ontbreeckt dat hy noch niet en kan. Onwetenschap en pracht sijn t'samen soo verbonden, Dat d'eene noyt en wert in eenig hert gevonden, Of d'ander is er by, siet hier des' hairen aen, Die vol sijn, buygen neer; die ydel, rechte staen. Vorige Volgende