Gedichten

XLVIII. Een alchimist in zyne werkkamer.

Sott' hoop die faelt wert dier betaelt.

Siet desen die hier sit, hy sou gout konnen maken,

Mocht hy slechts totten steen die hy begeert geraken,
Hy hadd' hem gistren by; maer lacen! 't is misluckt,
Terwyle wert den sot uyt al zijn goet geruckt.
Den Spaignaert dochte lest te krygen in zijn netten
Het vry-gevochten lant, ginck Bergen nau besetten,
Maer als er eenen hoop van schatten was verquist,
Wiert Bergen weer ontset, Maraen hadd' algemist.