Gedichten(1840)–Jacob van Zevecote– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 100] [p. 100] XLIII. Een man werpt den hem volgende tyger een wulp toe, en loopt met 't ander weg. In alle baet, siet toe voor quaet. Siet desen kloecken man, hy heeft de nest gevonden Van 't wreede tigers-dier, hy vreest te sijn verslonden; Hy hoort de moeders krijs, hy werpt een wulp op straet En loopt met d'ander voort, de beeste komt te laet. Is 't dat ghy gelt of eer kont by Fortuna vinden, En blijft niet by de beest, en laet u niet verslinden; Is 't dat zy u vervolgt, werpt liever wat aen sy, Loopt vlytich naer de deugt, en maeckt het ander vry. Vorige Volgende