Gedichten

XXII. Eene krokodil door haer geschrei een' reiziger aenlokkende.

Een hoerens traen soeckt te verraen.

Crispijn, ghy meynt dat Els u wonder moet beminnen,

Om dat zy dicmael schreyt om uwe gunst te winnen,
En dickwils om u sucht: maer weet ghy, lieve broer,
Dat Els, die ghy soo prijst, geacht is voor een hoer?
Den loosen Crocodil, die menschen wilt verscheuren,
Gaet wijcken van den weg, gaet kryten ende treuren:
Die suchten die ghy hoort, de tranen die zy schreyt,
Sal zy haest droogen af met dat ghy sijt verleyt.