Gedichten(1840)–Jacob van Zevecote– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 89] [p. 89] XXI. Eene krokodil uit het ei komende. Strijt in 't begin, die haet de min. Soo lang den Crocodil de eyer-schalen dwingen, Het alderminste kint sal licht hem ommebringen; Maer als hy daer uyt kruypt, hy wert zoo groot en sterck, Dat hy van menschen kracht maeckt geen of luttel werck. Die met de liefde noyt en wilt zijn herte quellen, Moet tegen haer gewelt sich in 't beginsel stellen; Hy doet verloren moeyt die dwingen wilt de min, Als zy gewortelt is in 't diepste van den sin. Vorige Volgende