Gedichten

[p. 85]

XIII. Een loopend man door zyne schaduw gevolgd, een staende man met zynen rug naer de zon gekeerd, maekt de schaduw onbeweegbaer.

Souckt dat ghy vliet, so vint ghy 't niet:
Vliet dat ghy mint, op dat ghy 't vint.

Ick was eens gans verlieft, ick sou Thaumantis minnen,

Ick ging de meyt besien, men liet my niet eens binnen;
Ick keerde wederom; met dat zy 't wiert gewaer,
Zy ded' haer deurken op, zy quam my volgen naer.
O ongetrouwe min, hoe vremt sijn al uw' wercken,
Die wy noch dag voor dag in alle plaetsen mercken!
Gelijck een schadu doet, speelt ghy met ons de klucht;
Die vlucht, die wert gevolgt; die volgt, die wert gevlucht.